Opera Online

Zespół

Dyrekcja i kierownictwo
Łukasz Goik
Dyrektor

Łukasz Goik – urodzony w Tarnowskich Górach jest absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (Instytut Kultury UJ, Katedra Zarządzania Kulturą) oraz Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu na kierunku Bankowość i Finanse o specjalności europeistyka i doradztwo finansowe. Doświadczenie zawodowe zdobywał podczas staży m.in. w Górnośląskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. Katowicach, Starostwie Powiatowym oraz w Urzędzie Miejskim w Tarnowskich Górach.

Z Operą Śląską w Bytomiu związany jest od 2004 roku, początkowo jako pracownik obsługi widowni i koordynator pracy artystycznej, a od 2011 roku – zastępca kierownika działu imprez i reklamy. W 2012 roku objął funkcję zastępcy dyrektora. W 2008 i 2012 roku był także asystentem Dyrektora II i III Międzynarodowego Konkursu Wokalistyki Operowej im. Adama Didura. Nadzorował również i koordynował pierwszą koprodukcję Opery Śląskiej – premierę G. Donizettiego „Maria Stuarda” w reżyserii Dietera Kaegi – pomiędzy trzema teatrami, wraz z Teatrem Wielkim w Poznaniu i Teatrem Wielkim w Łodzi.

W latach 2008 – 2009 pracował na stanowisku doradcy finansowego w „Efect Doradztwo Finansowe” Sp. z o.o. w oddziale w Katowicach, a od 2009 roku pełnił funkcję kierownika oddziału w „Phinance S.A.”, gdzie organizował i kierował kluczowym projektem – budową nowego działu obsługi klientów i działu specjalistów w regionie śląskim. Brał udział w cyklu szkoleń dla kadry menedżerskiej. Ukończył certyfikowane Centrum Planowania Finansowego, uczestniczył w wielu warsztatach i szkoleniach z dziedziny kultury m.in. „Zarządzanie Instytucją Kultury”, „Menedżer Kultury”, prowadzone przez Studium Prawa Europejskiego w Warszawie, a także z zakresu małej i średniej przedsiębiorczości. Jest współorganizatorem wielu imprez i projektów poza stacjonarnym repertuarem Opery Śląskiej m.in. koncertu „Adam Sztaba & Oberschlesien symfonicznie z Orkiestrą Opery Śląskiej”, a także imprez charytatywnych. Zaangażowany również w działalność edukacyjną zarówno Opery Śląskiej, jak i wiele innych projektów edukacyjnych placówek oświatowych. Wspiera swą działalnością wiele stowarzyszeń i organizacji pożytku publicznego m.in. Stowarzyszenie Liga Kobiet Nieobojętnych w Bytomiu, Katolickie Stowarzyszenie Niepełnosprawnych w Bytomiu, Fundację „Kompleks Zamkowy w Starych Tarnowicach”.

W 2016 roku odznaczony został Honorową Złotą Odznaką za działalność na rzecz rozwoju Samorządu Gospodarczego przez Prezydium Rady Izby Przemysłowo-Handlowej w Tarnowskich Górach oraz Brązowym Krzyżem Zasługi za zasługi w działalności na rzecz rozwoju kultury. Laureat Złotej Odznaki  Honorowej za Zasługi dla Województwa Śląskiego, Odznaki pamiątkowej 34. Śląskiego Dywizjonu Rakietowego Obrony Powietrznej i zdobywca tytułu „Przyjaciel Śląskiego Budownictwa” (2018 r.) przyznawanego przez Śląską Izbę Budownictwa. Wyróżniony tytułem Lidera z powołania w kategorii Zarządzanie kulturą i sztuką w uznaniu za osiągnięcia instytucji na polu artystycznym, finansowym oraz społecznym (2018 r.), przyznanym przez magazyn Why Story ; wyróżniony Pierścieniem Patrioty (2019 r.). Zdobywca Lauru Społecznej Odpowiedzialności Biznesu (2019 r.) przyznanym przez Izbę Przemysłowo-Handlową w Tarnowskich Górach. 14 września 2019 r.  otrzymał odznaczenie honorowe „Zasłużony dla Kultury Polskiej" - za wkład w życie kulturalne lokalnej społeczności i regionu, a w szczególności zaangażowanie w życie kulturalne Bytomia. Tytuł LIDER KULTURY 2019 – otrzymał za ukończenie programu ekspercko – rozwojowego „Menedżer 2.0” dla dyrektorów teatrów muzycznych i oper, organizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca we współpracy z Polską Platformą Szkoleniową. W 2021 roku otrzymał nagrodę MUZA 2021 za upowszechnianie kultury i zarządzanie kulturą.

Piotr Mazurek
Dyrygent I Kierownik muzyczny

Piotr Mazurek jest absolwentem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie wiolonczeli profesora Tomasza Strahla oraz w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej w klasie profesor Moniki Wolińskiej. Już od początku swojej edukacji akademickiej fascynował go aparat orkiestrowy, co mocno ukierunkowało jego ścieżkę rozwoju instrumentalnego stawiając za priorytet wszelkie aktywności związane z wykonastwem ansamblowym. 

W swoim bogatym dorobku zawodowym Piotr Mazurek pełnił funkcję koncertmistrza grupy wiolonczel w Warszawskiej Operze Kameralnej, a od 2010 roku był zastępcą lidera grupy wiolonczel w orkiestrze Sinfonia Varsovia.  

Po ukończeniu studiów dyrygenckich, w sezonie artystycznym 2022/2023 związał się ze światem operowym obejmując stanowisko asystenta dyrygenta w Operze Wrocławskiej. W ramach tej współpracy poprowadził wznowienia między innymi takich dzieł jak „Kopciuszek” G. Rossiniego czy „Don Juan”  Christopha W. Glucka. 

W kolejnym sezonie artystycznym awansował w szczeblach kariery na kierownika orkiestry Opery Bałtyckiej, co umożliwiło mu dalsze poszerzanie repertuaru operowo-baletowego i współpracę z wybitnymi artystami. W grudniu 2023 roku w tymże teatrze poprowadził swoją pierwszą premierę baletową „Karnawał zwierząt” C. Saint - Saensa. Pracował także przy wznowieniach takich spektakli jak: „Rigoletto” G Verdiego , „Thais” J. Masseneta,  „Coppelia” L. Delibes czy „Łaskawość Tytusa” W.A. Mozarta. W sezonie artystycznym 2023/2024 nawiązał również współpracę z naszą Operą, gdzie objął kierownictwo muzyczne nad premierą „Poławiaczy pereł” G. Bizeta. 

Poza zespołami operowymi współpracował z takimi zespołami symfonicznymi jak: Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie, Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa, Filharmonia Gorzowska, Filharmonia Zielonogórska czy Filharmonia Opolska.

Beata Paruzel
Główna księgowa
Henryk Konwiński
Choreograf | współpraca

Zaliczany do grona najbardziej znanych i cenionych tancerzy, choreografów i reżyserów. Na swoim artystycznym koncie ma ponad 65-letnią obecność na scenach teatralnych. Bogaty dorobek choreograficzny Artysty obejmuje niemal wszystkie pozycje baletu klasycznego m. in. Jezioro łabędzie, Coppelia, Don Kichot, Dziadek do orzechów, Córka źle strzeżona, Harnasie oraz wiele opracowań do muzyki współczesnej (Kilara, Miliana, Pendereckiego) realizowanych na krajowych scenach muzycznych. Dyplom Państwowej Szkoły Baletowej w Warszawie. Jako tancerz debiutował na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu, jako choreograf - w studenckim Teatrze Nurt, gdzie wraz z reżyserem Januszem Nyczakiem zrealizował prapremierę polską Operetki Gombrowicza. W roku 1971 r. rozpoczął Nocą Walpurgii w Fauście owocną współpracę z ówczesnym dyrektorem Opery Śląskiej - Napoleonem Siessem.

Na scenie bytomskiego teatru zrealizował swój pierwszy pełnospektaklowy balet Stworzenie świata, wyreżyserował także wiele spektakli operowych, operetkowych i baletowych, m.in. Traviata, Salome, Straszny dwór, Ernani, Madama Butterfly, Cosi fan tutte, Gioconda, Don Kichot, Aida, Wesoła Wdówka. Był wielokrotnie nominowany i nagradzany Złotą Maską , jest także laureatem Teatralnej Nagrody Muzycznej im. Jana Kiepury w kategorii Najlepszy choreograf (2010 i 2016), Srebrnego Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2011), Statuetki Terpsychory – nagrody specjalnej Sekcji Tańca i Baletu ZASP (2014), Medalu Miasta Bytomia, MUZY (2007), nagrody Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie choreografii i tańca (2016), Złotego Krzyża Zasługi oraz Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski.

Nagrody i odznaczenia Henryka Konwińskiego:

  • 1973 r. – Nagroda za III miejsce w I Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym w Łodzi
  • 1975 r. – Złoty Krzyż zasługi
  • 1976 r. – Nagroda Wojewody za wysokie osiągnięcia artystyczne w dziedzinie choreografii
  • 1977 r. – Złota Odznaka Zasłużony dla Województwa Katowickiego
  • 1990 r. – Złota Maska  za reżyserię i choreografię  przedstawienia „Hrabina Marica” w Operetce  Śląskiej w Gliwicach
  • 1992 r. – Złota Maska za choreografię do Monachomachii i Tańców Połowieckich
  • 1994 r. – Specjalna Złota Maska im. red. Barbary Sośnierz za choreografię i współrealizację „Skrzypka na dachu”, „Sny i Zderzenia” oraz „Historii Żołnierza”.
  • 1995 r. – Złota Maska za choreografię i inscenizację „Szkoły Błaznów”.
  • 1995 r. – Złota Maska za inscenizację i choreografię „Zielonego Gila” i „Ad Montes”.
  • 1995 r. – W dowód uznania zasług Medal Pamiątkowy 50 – lecia Państwowej Opery Ślaskiej.
  • 2000 r. – Teatralna Kurtynka za wkład pracy włożony w życie artystyczne Teatru Dzieci Zagłębia
  • 2004 r. – Złota Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Śląskiego
  • 2005 r. – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • 2005 r. – Nagroda Stowarzyszenia Autorów ZAIKS za całokształt twórczości w dziedzinie choreografii.
  • 2009 r. – Nagroda za szczególne zaangażowanie w pracach  Jury ogólnopolskich konkursów tańca w 50-lecie ich istnienia
  • 2010 r. – Złota Maska za inscenizację i choreografię  „Romeo i Julia” Berlioza.
  • 2010 r. – Teatralna Nagroda  Muzyczna im. Jana Kiepury dla najlepszego choreografa.
  • 2010 r. – Perła Śląska, nagroda miesięcznika „Śląsk”
  • 2011 r. – Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis
  • 2014 r. – Nagroda ZASP „Terpsychora” za całokształt twórczości
  • 2016 r. – Medal Miasta Bytomia w dziedzinie kultury
  • 2016 r. – Nagroda Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie choreografii i tańca
  • 2018 r. – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski 
Krystyna Krzyżanowska-Łoboda
Kierownik chóru

Profesor Krystyna Krzyżanowska-Łoboda jest absolwentką Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach oraz Podyplomowego Studium Emisji Głosu w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Ukończyła również studia podyplomowe na Wydziale Organizacji i Zarządzania Politechniki Śląskiej w specjalności zarządzanie oświatą. Prowadziła wiele zespołów, m.in. Chór Męski „Echo” w Katowicach, Zespół Kameralny „Canticorum” w Gliwicach, Chór Mieszany „Ogniwo” w Katowicach, Chór Państwowej Filharmonii Śląskiej (jako asystent dyrygenta chóru) i Akademicki Chór Politechniki Śląskiej.

Założyła i prowadzi Akademicki Zespół Muzyczny Politechniki Śląskiej, z którym zdobywa liczne nagrody i wyróżnienia w kraju i za granicą. Za swoją pracę artystyczną została uhonorowana licznymi odznaczeniami. Często zapraszana jako juror konkursów chóralnych. Ma w swoim dorobku nagrania płytowe, radiowe i telewizyjne. Współpracuje z wieloma światowej sławy instrumentalistami, wokalistami i dyrygentami, przy projektach dotyczących muzyki różnych epok. Jest ponadto: dyrektorem artystycznym Gliwicko-Zabrskiego Okręgu ŚZChiO, wiceprezesem Gliwickiego Towarzystwa Muzycznego oraz Towarzystwa Przyjaciół Gliwic; współorganizatorem i jurorem Festiwalu „Cantate Deo” i członkiem Niemieckiego Towarzystwa Muzycznego. W katowickiej Akademii Muzycznej prowadzi m.in. zajęcia z dyrygentury chóralnej oraz zespoły wokalne Instytutu Wokalno-Aktorskiego. Od roku 2012 jest kierownikiem chóru Gliwickiego Teatru Muzycznego. Od roku 2014 kieruje chórem Opery Śląskiej w Bytomiu, z którym wystąpiła w Cité de la musique Philharmonie de Paris w wyjątkowym na skalę światową projekcie artystycznym - spektaklu muzycznym Nicholasa Lensa „Shell shock, a requiem of war”, w choreografii i inscenizacji Sidi Larbi Cherkaoui (2018).  W 2022 roku przygotowała i występowała wraz Chórem Opery Śląskiej na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

Grzegorz Pajdzik
Kierownik baletu

Grzegorz Pajdzik jest absolwentem Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Ludomira Różyckiego w Bytomiu oraz Wyższej Szkoły Umiejętności im. Stanisława Staszica w Kielcach na kierunku taniec. Po ukończeniu szkoły baletowej (w 1988 r.) rozpoczął pracę w Operze Śląskiej w Bytomiu jako koryfej baletu. Po dwóch latach awansował na solistę baletu. Tańczył wszystkie pierwszoplanowe role w takich przedstawieniach baletowych jak: „Królewna Śnieżka", „Coppelia", „Dziadek do orzechów", „Kopciuszek", „Pan Twardowski", „Czar Straussa", „Byczek Fernando", „Piotruś i wilk", „Don Kichot", „Bolero", „Wizje-Sny-Zderzenia", „Barwy Tańca", „Balety Tatrzańskie", „Ad Montes", „Paquita", „Gissela", „Carmen".

Bierze również udział w spektaklach operowych i operetkowych oraz koncertach, w tym również charytatywnych. Współpracował z Teatrem Wielkim w Poznaniu, Teatrem Rozrywki w Chorzowie, Teatrem Muzycznym w Gliwicach. Brał udział w tournée zagranicznych po: Japonii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Holandii, Niemczech, Francji, Belgii, Szwajcarii oraz Hiszpanii. Po ukończeniu studiów w WSU w Kielcach (w 2012 roku) podjął pracę w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Ludomira Różyckiego w Bytomiu jako nauczyciel tańca.

Od 2015 roku jest również asystentem choreografa. Współpracował przy baletach „Romeo i Julia", „Na kwaterunku" i „Krzesany”. Od roku 2017 jest kierownikiem baletu Opery Śląskiej w Bytomiu.

Dyrygenci
Piotr Mazurek
Dyrygent | Kierownik muzyczny

Piotr Mazurek jest absolwentem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie wiolonczeli profesora Tomasza Strahla oraz w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej w klasie profesor Moniki Wolińskiej. Już od początku swojej edukacji akademickiej fascynował go aparat orkiestrowy, co mocno ukierunkowało jego ścieżkę rozwoju instrumentalnego stawiając za priorytet wszelkie aktywności związane z wykonastwem ansamblowym. 

W swoim bogatym dorobku zawodowym Piotr Mazurek pełnił funkcję koncertmistrza grupy wiolonczel w Warszawskiej Operze Kameralnej, a od 2010 roku był zastępcą lidera grupy wiolonczel w orkiestrze Sinfonia Varsovia.  

Po ukończeniu studiów dyrygenckich, w sezonie artystycznym 2022/2023 związał się ze światem operowym obejmując stanowisko asystenta dyrygenta w Operze Wrocławskiej. W ramach tej współpracy poprowadził wznowienia między innymi takich dzieł jak „Kopciuszek” G. Rossiniego czy „Don Juan”  Christopha W. Glucka. 

W kolejnym sezonie artystycznym awansował w szczeblach kariery na kierownika orkiestry Opery Bałtyckiej, co umożliwiło mu dalsze poszerzanie repertuaru operowo-baletowego i współpracę z wybitnymi artystami. W grudniu 2023 roku w tymże teatrze poprowadził swoją pierwszą premierę baletową „Karnawał zwierząt” C. Saint - Saensa. Pracował także przy wznowieniach takich spektakli jak: „Rigoletto” G Verdiego , „Thais” J. Masseneta,  „Coppelia” L. Delibes czy „Łaskawość Tytusa” W.A. Mozarta. W sezonie artystycznym 2023/2024 nawiązał również współpracę z naszą Operą, gdzie objął kierownictwo muzyczne nad premierą „Poławiaczy pereł” G. Bizeta. 

Poza zespołami operowymi współpracował z takimi zespołami symfonicznymi jak: Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie, Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa, Filharmonia Gorzowska, Filharmonia Zielonogórska czy Filharmonia Opolska.

Tomasz Tokarczyk
Dyrygent | współpraca

Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie dyrygentury prof. Jerzego Katlewicza oraz w klasie skrzypiec prof. Ewy Szubry-Jargoń. W latach 2002-2004 dyrygent oraz kierownik muzyczny w Operze na Zamku w Szczecinie. W latach 2004-2023 związany z Operą Krakowską jako dyrygent i kierownik muzyczny. W sezonie 2023/2024 kierownik muzyczny Opery Śląskiej w Bytomiu.

Poprowadził blisko 900 spektakli operowych i operetkowych. Dyryguje również wieloma koncertami symfonicznymi i oratoryjnymi. W swoim dorobku artystycznym posiada również prawykonania. Współpracuje z licznymi instytucjami w kraju i za granicą. Brał udział w licznych festiwalach m.in.: Wexford Festival Opera (Irlandia), Opera Gala Festival (Kuwejt), Festival Internazionale delle Orchestre Giovanili (Włochy) czy Operaverseny Es Festival Szeged (Węgry), jak i Bydgoski Festiwal Operowy, Festiwal im. A. Didura w Sanoku oraz Festiwal im. J. Kiepury w Krynicy Zdroju.

Występuje z wybitnymi artystami, m.in.: Aleksandrą Kurzak, Andrzejem Dobberem, Mariuszem Kwietniem, Katarzyną Oleś-Blacha, Arturem Rucińskim, Małgorzatą Walewską. W swoim dorobku ma nagrania muzyki teatralnej i filmowej. Odznaczony przez Prezydenta m. Krakowa medalem Honoris Gratia, otrzymał Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Medal „Polonia Minor” za profesjonalną i wieloletnią pracę na rzecz wzbogacania życia kulturalnego Małopolski i jej mieszkańców od Samorządu Województwa Małopolskiego.

W 2020 r. otrzymał Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepszy dyrygent”. Od 2016 r. jest wykładowcą, a od roku akademickiego 2023/2024 prowadzi Orkiestrę Symfoniczną Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie. W 2023 r. obronił doktorat na Wydziale Dyrygentury, Kompozycji i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej w Gdańsku.

Maciej Tomasiewicz
Dyrygent

Maciej Tomasiewicz – dyrygent. Absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie ukończył studia w specjalnościach: kompozycja i teoria muzyki oraz dyrygentura symfoniczno-operowa (stopień doktora sztuk muzycznych) w klasie dr hab. S. Bywalca. Uczestniczył w  Mistrzowskim Kursie Dyrygenckim prowadzonym przez M. Dittricha w Budapeszcie, gdzie w drodze konkursu otrzymał II nagrodę, a także w kursach mistrzowskich prowadzonych m.in. przez G. Chmurę, J. Kaspszyka czy L. Livingstona. Jest związany z Orkiestrą Kameralną Archetti z którą współpracował jako skrzypek - a od 2014 roku jako jej dyrygent. W latach 2015-2019 prowadził z sukcesami Polską Młodzieżową Orkiestrę Symfoniczną w Bytomiu oraz Młodzieżową Orkiestrę Symfoniczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.

Jako jedyny dyrygent był dwukrotnym beneficjentem programu Instytutu Muzyki i Tańca Dyrygent-Rezydent. Dotychczas asystował dyrygentom tej miary, co: G. Chmura, M. Halls, M. Jurowski, J. Kaspszyk, M. Klauza, Ch. König, A. Liebreich, L. Morlot, T. Kozłowski, A. Wit. Współpracował jako asystent dyrygenta z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach oraz Teatrem Wielkim w Łodzi. Prowadził koncerty m.in. z Filharmonią Narodową, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus, Orkiestrą Opery i Filharmonii Podlaskiej, Filharmonią Kaliską, Śląską, Świętokrzyską, Zielonogórską, Śląską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Muzyki Nowej. Współpracuje z Operą Śląską, w której poprowadził m.in. premierę baletową: Szeherezada/Medea z muzyką M. Rimskiego-Korsakowa i S. Barbera, a także wznowienie Toski G. Pucciniego, Dziadka do Orzechów P. Czajkowskiego, Barona Cygańskiego J. Straussa oraz Strasznego dworu S. Moniuszki.

W sezonie 2016-2017 współpracował jako asystent dyrygenta z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus. Od września 2019 roku - po wygranym przesłuchaniu na asystenta dyrygenta – dyrektora artystycznego A. Boreyki - współpracuje z Filharmonią Narodową. W 2020 roku objął stanowisko kierownika artystycznego Śląskiej Orkiestry Kameralnej.

Przemysław Neumann
Dyrygent | współpraca

Przemysław Neumann – dyrygent, dyrektor Filharmonii Szczecińskiej. Absolwent poznańskiej Akademii Muzycznej na kierunku dyrygentura symfoniczno-operowa w klasie prof. Jerzego Salwarowskiego. Laureat I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ludomira Różyckiego w Gliwicach w 1999 roku. W 2002 roku na III Przeglądzie Młodych Dyrygentów w Białymstoku zajął III miejsce. Jako dyrygent prowadził orkiestry m.in. Filharmonii Narodowej, Białostockiej, Częstochowskiej, Gorzowskiej, Kaliskiej, Koszalińskiej, Krakowskiej, Lubelskiej, Poznańskiej, Szczecińskiej, Zielonogórskiej, Śląskiej w Katowicach, Dolnośląskiej w Jeleniej Górze, Świętokrzyskiej w Kielcach, Sinfonię Iuventus, Orkiestrę Polskiego Radia oraz Toruńską Orkiestrę Symfoniczną.

Już podczas studiów nawiązał współpracę z poznańskim Teatrem Muzycznym, do roku 2013 będąc jego dyrygentem i kierownikiem orkiestry. Przez 9 sezonów artystycznych przygotował kilka premier oraz poprowadził kilkaset spektakli i koncertów. Współpracował także z Teatrem Wielkim w Poznaniu oraz Gliwickim Teatrem Muzycznym.

Po obronie doktoratu w roku 2009 podjął pracę naukową w katedrze dyrygentury Akademii Muzycznej w Poznaniu. W 2017 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego, a w 2019 roku został profesorem macierzystej uczelni.

W 2015 roku został dyrektorem Filharmonii Opolskiej im. Józefa Elsnera. Stworzył cykl koncertów Polska Muzyka Zapomniana. Partytury wraz z głosami orkiestrowymi dzieł twórców takich jak Karol Kurpiński, Franciszek Lessel, Witold Maliszewski, Feliks Nowowiejski czy Zygmunt Noskowski powstały we współpracy z powołaną w 2016 roku fundacją Dla Kultury, w której Neumann pełni funkcję prezesa. Wraz z orkiestrą symfoniczną Filharmonii Opolskiej dokonał również kilku nagrań płytowych skupionych wokół dorobku polskich kompozytorów (Feliks Nowowiejski, Witold Maliszewski, Mieczysław Karłowicz, Ludomir Różycki, Grzegorz Fitelberg, Karol Szymanowski). Trzypłytowy album z dziełami symfonicznymi Witolda Maliszewskiego (DUX 1716-18) otrzymał nominację do nagrody Akademii Fonograficznej Fryderyk 2022.

Franck Chastrusse Colombier
Dyrygent | współpraca

Franck Chastrusse Colombier ukończył dyrygenturę orkiestrową w École Normale de Musique de Paris, oraz posiada wyższe wykształcenie w tej dziedzinie z Accademia Chigiana. 
Uczył się u Georges Prêtre (Teatro la Fenice, Opera de Paris et Orchestre National e France) oraz Maurizio Arena. Mając 22 lata zadebiutował operą Rigoletto w Orvieto, co spowodowało zaproszenia do kolejnych produkcji takich jak Traviata, Trovatore, Madama Butterfly, Barbiere di Siviglia. Współpracował również z Opera w Massy w charakterze dyrygenta asystenta oraz miał zaszczyt pełnić tę rolę u boku Alain Guingal (Opéra d’Avignon et Orchestre National d’Ile de France). Franck Chastrusse Colombier jest laureatem European Union Young Conductors Competition i zdobywcą pierwszego miejsca podczas Luigi Mancinelli International Competition (2014). Miał zaszczyt współpracować z wielkimi artystami m.in. z takimi jak Leo Nucci (Théâtre des Champs Elysées) i Olga Borodina (Opera de Massy). Jest współtwórcą oraz dyrektorem artystycznym projektu „Operowy Bus” przy operze w Massy (którego partnerem właśnie się stał program Erasmus). W wieku 28 lat Franck Chastrusse Colombier objął stanowisko dyrektora artystycznego orkiestry „Paryskiego Stowarzyszenia Symfonicznego”, stając się zarazem najmłodszym dyrektorem istniejącego od 1923 roku stowarzyszenia. Dyrygował operą „Carmen“ w Operze Wrocławskiej, koncertował z Operą Massy (Concert Offenbach), także w Irlandii („Wesoła Wdówka”) i w Szanghaju (Koncert Beethoven).  Obecnie jest asystentem Gabriela Chmury przy „Fauście” w Teatrze Wielkim – Operze w Poznaniu.

http://www.franckchastrussecolombier.com/

Andrzej Knap
Dyrygent | współpraca

Absolwent Wyższej Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie na Wydziale Instrumentalnym (klasa waltorni – 1975) i na Wydziale Teorii, Kompozycji i Dyrygentury w klasie wybitnego dyrygenta – prof. Bohdana Wodiczki (1978).
Swoje umiejętności doskonalił w Weimarze na Mistrzowskim Kursie Dla Młodych Dyrygentów w klasie prof. Kurta Masura. Jako dyrygent debiutował w 1978 r. w Teatrze Wielkim w Łodzi prowadząc „Traviatę” G. Verdiego. Na tej scenie prowadził również takie przedstawienia, jak: „Cyganeria” G. Pucciniego, „Don Carlos”, „Otello” G. Verdiego, „Wolny strzelec” C. M.Webera, „Straszny dwór” St. Moniuszki.

W latach 1979-1981 pracował jako dyrygent w Operetce Warszawskiej. W 1982 roku podpisał kontrakt jako dyrektor artystyczny Orkiestry Symfonicznej w Bogocie (Kolumbia). Po powrocie do kraju pełnił funkcję dyrektora artystycznego Opery w Bydgoszczy, gdzie przygotował i prowadził takie premiery, jak: „Halka” St. Moniuszki, „Bal maskowy” G. Verdiego, „Kopciuszek” G. Rossiniego. W 1985 roku wyjechał na kontrakt do Turcji, gdzie był I dyrygentem Opery w Izmirze i zrealizował takie premierowe przedstawienia, jak: „Madama Butterfly” G. Pucciniego, „Napój miłosny” G. Donizettiego oraz balet „Copelia” L. Delibesa. W sezonie artystycznym 1987-1988 był kierownikiem artystycznym Opery i Operetki w Szczecinie, a w latach 1989-1993 – Operetki Warszawskiej, gdzie przygotował i dyrygował premiery: „Wesołą wdówkę” F. Lehara, „Życie Paryskie” J. Offenbacha, „Noc w Wenecji” J. Straussa i „Błękitną maskę” F. Raymonda. Z dwoma ostatnimi wielokrotnie występował w teatrach Niemiec i Holandii. W 1995 objął stanowisko dyrektora artystycznego Opery Bałtyckiej, gdzie zrealizował wiele znaczących premier: m. in. „Toscę” G. Pucciniego, „Cyrulika sewilskiego” G. Rossiniego, „Zemstę nietoperza” J. Straussa i „Wesołą wdówkę” F. Lehara. W Operze Śląskiej, z której zespołem w ostatnich latach wyjeżdżał na tournee z operami G. Verdiego: „Nabucco” (Niemcy) i „Rigoletto” (Francja), objął kierownictwo muzyczne nad premierowymi realizacjami musicali „Phantom” (2011) i „My Fair Lady” (2013). Brał również udział w nagraniu dwupłytowego albumu „Opera Śląska poleca – hity operowe i operetkowe” (2012). Od roku 1999 był dyrektorem artystycznym Teatru Muzycznego w Łodzi. Pod jego kierownictwem zespół łódzkiego Teatru Muzycznego wielokrotnie występował podczas tournee po Niemczech i Belgii, w tak prestiżowych miejscach, jak: Filharmonia w Berlinie, Deutsche Oper i Konzerthaus w Berlinie, Filharmonia w Monachium, Herkulessaaf w Monachium, Teatr w Wolfsburgu, Cirque Royal w Brukseli i wiele innych. Brał również udział w festiwalach w Polsce (Krynica, Sanok, Wrocław) i Niemczech (Klingenberg i Balve-Hoehle).

W 2004 roku dyrygował w Królewskim Teatrze de la Monnaie w Brukseli podczas galowego koncertu pod auspicjami Ministra Spraw Zagranicznych Włodzimierza Cimoszewicza, w którym wzięli udział Małgorzata Walewska, Dariusz Stachura i orkiestra Teatru Muzycznego w Łodzi. W roku 2006 zrealizował na specjalne zamówienie niemieckiej agencji artystycznej operę „Czarodziejski flet” W. A. Mozarta, którą dyrygował ponad 30 razy podczas kolejnego tournee teatru po Niemczech.
Współpracuje z większością filharmonii w Polsce. Pod jego batutą występowały takie gwiazdy, jak: Stefania Toczyska, Wiesław Ochman, Ryszard Karczykowski, Urszula Kryger, Marcin Bronikowski, Małgorzata Walewska, Paulos Raptis, Aleksandra Kurzak, Krystian Zimmerman, Janusz Olejniczak, Piotr Paleczny, Lidia Grychtołówna , Rinko Kobayashi, Konstanty Andrzej Kulka, Wadim Brodski, Bartłomiej Nizioł, Waldemar Malicki, Bogna Sokorska, Wanda Polańska, Grażyna Brodzińska i wiele innych.

Od 2009 roku związany stałą współpracą z Teatrem Muzycznym w Lublinie, gdzie pod jego kierownictwem muzycznym przygotowano spektakle: „Nabucco” G. Verdiego, „Karnawał zwierząt” C. Saint-Saensa, „Phantom” M. Yestona, operowe widowisko dla dzieci „Mały Czarodziejski flet”.

Jakub Kontz
Dyrygent | współpraca

Dyrygent. Ukończył dyrygenturę na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu oraz filozofię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zadebiutował w 2004 roku prowadząc Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Wrocławskiej podczas koncertu finałowego wieńczącego Międzynarodowy Kurs Dyrygencki prowadzony przez Maestro Kurta Masura. Studia w klasie prof. Mieczysława Gawrońskiego ukończył dwa lata później, dyrygując Orkiestrą Filharmonii Wrocławskiej podczas koncertu dyplomowego. W 2007 roku uzupełniał studia w zakresie dyrygentury operowej pod kierunkiem Maestro Donato Renzettiego w Accademia Musicale Pescarese (Włochy). Brał udział w licznych kursach dyrygenckich w Polsce i we Włoszech. Współpracował z Wrocławskim Teatrem Polskim. Przez niemal dekadę związany z Operą Bałtycką w Gdańsku, gdzie przez trzy sezony pełnił funkcję kierownika muzycznego. W gdańskiej Operze dyrygował takimi spektaklami jak m.in. „Don Giovanni” W. A. Mozarta, „Rigoletto”, „La Traviata” G. Verdiego, „Dziadek do orzechów” P. Czajkowskiego, „Maria” R. Statkowskiego.

W grudniu 2011 odbyła się pod jego kierownictwem muzycznym premiera baletu „Kopciuszek” S. Prokofiewa w choreografii Eugenia Scigliana. W kolejnych sezonach wystąpił gościnnie prowadząc Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Narodowej w Warszawie (w programie utwory F. Poulenca oraz I. Strawińskiego) oraz Orkiestrę Symfoniczną Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku podczas wielkiej gali operowej. Współpracował z Międzynarodowym Konkursem Operowym Armel na Węgrzech w charakterze jurora. Dotychczas dyrygował następującymi zespołami: Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Wrocławskiej, Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus, Orkiestrą Symfoniczną Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, Orkiestrą Opery Śląskiej w Bytomiu, Capella Bydgostiensis, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy, Orchestra Sinfonica Internazionale Giovanile di Pescara (Włochy), Sofia Festival Orchestra (Bułgaria), Szeged Symphony Orchestra (Węgry).

W Operze Śląskiej objął kierownictwo muzyczne nad premierą opery „Moc przeznaczenia” G. Verdiego (2017).

Tadeusz Kozłowski
Dyrygent | współpraca

Studia dyrygenckie ukończył w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej prof. Bogusława Madeya. Jeszcze w czasie studiów został zaangażowany do Teatru Wielkiego w Łodzi, gdzie przeszedł wszystkie stopnie kariery dyrygenckiej (asystent dyrygenta, dyrygent, kierownik wokalny, dyrygent-szef orkiestry), by w latach 1981-1987 pełnić funkcję dyrektora artystycznego tej sceny. W roku 1985 wraz z zespołem Teatru Wielkiego w Łodzi i gwiazdami takimi jak Maria Chiara, Fiorenza Cossotto, Nunzio Todisco i Ivo Vinco zainaugurował działalność odrestaurowanego Teatro Vittorio Emanuele w Messynie. W latach 1987-1992 był pierwszym dyrygentem Macedońskiej Opery Narodowej i Macedońskiej Filharmonii Narodowej w Skopje, koncertował także w wielu miastach Republiki oraz wielokrotnie prowadził gościnnie spektakle w Chorwackiej Operze Narodowej w Zagrzebiu. 

Po powrocie do kraju w latach 1996-1998 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Teatru Muzycznego w Łodzi. We wrześniu 1998 roku na nowo objął stanowisko dyrektora artystycznego Teatru Wielkiego w Łodzi i pełnił ją do roku 2000, a następnie ponownie w latach 2004-2005. Dla tej sceny przygotował ponad 50 premier, w tym prapremiery polskie: Echnaton Ph. Glassa, Dialogi karmelitanek F. Poullenca, Adriana Lecouvreur F. Cilei, Kandyd L. Bernsteina. W latach 2001-2002 był dyrektorem artystycznym Opery i Operetki w Krakowie.

Ma w repertuarze ponad 70 pozycji operowych, baletowych i operetkowych. Poprowadził ponad 3000 spektakli oraz koncertów symfonicznych i kameralnych. Występował gościnnie w niemal wszystkich krajach Europy. Jest laureatem Brązowego Medalu Zasłużony Kulturze GLORIA ARTIS i „Maski Masek” – Nadzwyczajnej Złotej Maski przyznanej podczas jubileuszu 40-lecia Teatru Wielkiego w Łodzi za 50 znakomitych realizacji w tym teatrze. Od 2005 był w nim I dyrygentem, od października 2008 pełnił w Teatrze również funkcję kierownika muzycznego, a następnie do lipca 2011 – zastępcy dyrektora ds. muzycznych.  Począwszy od września 2009 do połowy 2011 był także dyrektorem muzycznym Opery Narodowej w Warszawie. W 2013 roku minister kultury przyznał mu odznakę „Zasłużony dla kultury polskiej”. W Teatrze Wielkim w Poznaniu przygotował w 2013 roku polską prapremierę „Portretu" M. Weinberga, za którą otrzymał nagrodę najlepszego polskiego dyrygenta operowego od fundacji im. Jana Kiepury. W latach 2104 - 2016 był dyrektorem muzycznym Opery Bałtyckiej w Gdańsku. W 2017 roku obchodził jubileusz 45-lecia pracy artystycznej.

Asystenci reżysera
Bernadeta Maćkowiak
Asystentka reżysera

Do roku 2015 − solistka baletu Opery Śląskiej. Absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Ludomira Różyckiego w Bytomiu. Na bytomskiej scenie wykreowała szereg pierwszoplanowych ról, w tym m.in.: Swanildy w Coppeli, Macochy w Kopciuszku, Klary w Dziadku do orzechów, rolę tytułową w Królewnie Śnieżce, Żywego Klejnotu i Panny Młodej w Panu Twardowskim.

Anna Przedpełska
Asystentka reżysera

Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralna im. Ludwika Solskiego na Wydziale Zamiejscowym we Wrocławiu. Pracę magisterską poświęciła tematyce teatru tańca. Współpracowała z Teatrem Dzieci Zagłębia w Będzinie, Bałtyckim Teatrem Dramatycznym w Koszalinie , Teatrem im L. Solskiego w Tarnowie, Teatrem ZL w Tarnowskich Górach i wieloma teatrami prywatnymi. Wystąpiła na ekranie w serialach „Barwy Szczęścia”, „Pierwsza Miłość”, „Detektywi” i „Polskie Zabójczynie”. Pracowała w MDK nr 1 w Bytomiu i Centrum Rozwoju Zainteresowań „Bystrzak” jak instruktor zajęć teatralnych.  W roku 2017 występowała w Irlandii i Wielkiej Brytanii dla dzieci tamtejszej Polonii.

Bogdan Desoń
Asystent reżysera/współpraca

Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. H. Szubert-Słysz. Zadebiutował w Operze Śląskiej w maju 1991 roku rolą Alfreda w Traviacie G. Verdiego. Na scenie bytomskiej, której pozostał wierny przez ponad 25 lat kreował ponad 30 ról. Do najlepszych kreacji, które były życzliwie przyjęte zarówno przez krytykę, jak i publiczność, z pewnością należą:
– „Faust” Ch. Gounoda – rola tytułowa
– „Don Pasquale” G. Donizettiego - Ernesto
– „ Carmen” G. Bizeta – Don Jose
– „Rycerz Sinobrody” J. Offenbacha – rola tytułowa
– „ Zemsta Nietoperza „ J. Straussa – Alfred
– „Cyganeria” G. Pucciniego – Rodolfo
– „ Nabucco” G. Verdiego – Ismaele
– „Cosi fan tutte” W.A. Mozarta – Ferrando
– „ Czarodziejski flet” W.A. Mozarta – Tamino
– „ Don Giovanni” W.A. Mozarta – Don Ottavio
– „ Rycerskość Wieśniacza” P. Mascagniego – Turiddu
– „Borys Godunow” M. Musorgskiego – Kniaź Szujski
– „ Straszny Dwór” St. Moniuszki – Stefan i Damazy
– „ Księżniczka Czardasza” I. Kalmanna - Boni
Obok ról pierwszoplanowych, dał się również poznać, jako znakomity odtwórca drugo- i trzecioplanowych ról charakterystycznych. W ciągu tych 25 lat odbył wiele zagranicznych tournee z Operą Śląską i wystąpił w blisko 800 spektaklach. Bogdan Desoń współpracował również z Państwową Operą we Wrocławiu, Operą w Krakowie i Operą Szczecińską. Prowadzi również działalność koncertową i pedagogiczną. W swoim dorobku artystycznym 3 nagrania płytowe.

Soliści
Andrzej Dobber
baryton

Jeden z największych barytonów świata. Solista Opery Śląskiej.

Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie. Laureat prestiżowych konkursów wokalnych, m.in. w: Gütersloch (Neue Europeische Stimmen), Wiedniu (Belvedere), Monachium (Grand Prix konkursu ARD). Występuje na największych scenach świata, m.in. w: Berlinie (Deutsche Oper, Komische Oper, Staatsoper), Dreźnie, Essen, Frankfurcie nad Menem. Śpiewał również w Hanowerze, Hamburgu, Karlsruhe, Kolonii, Lipsku, Monachium, Norymberdze, Amsterdamie, Brukseli, Cincinnati, Edynburgu, Florencji, Glasgow, Hongkongu, Londynie (Covent Garden, Albert Hall), Maladze, Mediolanie (La Scala), Montpellier, Nowym Yorku (Metropolitan Opera, Fischer Hall), Paryżu (Opera Bastille), Petersburgu, Tel Awiwie, Tuluzie, Tokio, Vancouver, Wiedniu.

Andrzej Dobber wyróżniony został w 2012 r. Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, uhonorowany tytułem Kammersänger przez senat miasta Hamburg.

Zadebiutował w 1986 roku jako Gremin w „Eugeniuszu Onieginie” P. Czajkowskiego w Operze Krakowskiej. Po otrzymaniu stypendium Meistersinger Konservatorium w Norymberdze, został zaangażowany do Opery w Norymberdze, gdzie występował we włoskim i niemieckim repertuarze. Po wygraniu konkursu ARD podpisał kontrakt z operą we Frankfurcie nad Menem, gdzie w latach 1991–1994 wystąpił jako: Escamilio w „Carmen” G. Bizeta, Figaro w „Cyruliku sewilskim” G. Rossiniego, Demetriusz w „Śnie nocy letniej” B. Brittena oraz tytułowy bohater w Eugeniuszu Onieginie P. Czajkowskiego. W latach 90. regularnie zapraszany był do opery w Kolonii oraz Komische Oper w Berlinie. Występował w Bayerische Staatsoper w Monachium, Operze w Lipsku, Semperoper w Dreźnie, zaczął także śpiewać poza granicami Niemiec (Montpellier, Wiedeń, Amsterdam, Bruksela, Tuluza, Malaga). W roku 1995 zadebiutował także jako Escamillo w „Carmen” G. Bizeta w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej.

Ważną verdiowską rolę, tytułowego Simona Boccanegrę, zaśpiewał w 1997 roku w warszawskim Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, a następnie w Tuluzie pod dyrekcją Marco Armiliato, w Staatsoper w Wiedniu (2009–2011), a w 2010 roku w mediolańskiej La Scali oraz w Staatsoper Unter den Linden w Berlinie pod batutą Daniela Barenboima. W sezonie 1999/2000 wystąpił po raz pierwszy z mediolańską La Scalą podczas tournée po Japonii z dziełami Verdiego. Zaśpiewał tam Hrabiego Monterone w „Rigoletcie”. W następnym sezonie 2000/2001 zaproszono go do Mediolanu na obchody stulecia śmierci G. Verdiego, podczas których wystąpił w roli Hrabiego Luny w nowej produkcji „Trubadura” pod batutą Riccarda Mutiego. Jego kolejne występy z mediolańską La Scalą to koncerty pod batutą Daniela Barenboima – „IX Symfonia” L. van Beethovena i „Aida” G. Verdiego na 100-lecie Teatro Colón w Buenos Aires oraz 60-lecie pracy artystycznej Daniela Barenboima w 2010 roku.

W 2001 roku po raz pierwszy wystąpił na deskach Maggio Musicale Fiorentino jako Hrabia Luna w „Trubadurze” pod batutą Zubina Mehty. Następnie we Florencji, także z Zubinem Mehtą śpiewał takie role jak: Attilla, Scarpia, Makbet – w tej ostatniej wystąpił również na festiwalu w Glyndebourne (2007, 2011) i w Royal Albert Hall z London Philharmonic Orchestra pod batutą Daniela Barenboima (2007). W sezonie 2007/2008 roku zadebiutował jako Amonasro w „Aidzie” w nowojorskiej Metropolitan Opera i w Avery Fisher Hall podczas Richard-Tucker-Gala (m.in. z Renee Fleming i Marią Guleginą). Kolejne sezony przyniosły debiuty: w londyńskiej Covent Garden Theatre (Giorgio Germont w „Traviacie” z Anną Netrebko i Jonasem Kaufmannem), w paryskiej Opéra Bastille (Miller w „Luizie Miller”) oraz w Palau de les Arts Reina Sofia w Walencji pod batutą Lorina Maazela (Miller). Wystąpił także w spektaklach „Balu maskowego” (Renato) w Holenderskiej Operze Narodowej w Amsterdamie i „Makbeta” w Operze Narodowej w Hamburgu, „Króla Rogera” (rola tytułowa) w Teatrze Maryjskim w Petersburgu i w Operze w Edynburgu pod dyrekcją Walerijego Giergijewa, „Traviaty” w Hamburgu, w Metropolitan Opera oraz w Operze w Los Angeles. W Metropolitan Opera wystąpił również jako Stankar w Stiffeliu pod batutą Plácida Dominga.

Do najważniejszych partii Andrzeja Dobbera zalicza się tytułową rolę w „Rigolettcie” Giuseppe Verdiego, którą zaśpiewał m.in. na 200-leciu odzyskania niepodległości Republiki Chile w 2010 roku w obecności prezydenta Sebastiána Piñery. W 2011 roku wystąpił na otwarciu polskiej prezydencji Unii Europejskiej w roli tytułowej w „Królu Rogerze” Karola Szymanowskiego w Theatre de la Monnaie w Brukseli. W lutym 2015 roku, na wniosek Opery w Hamburgu, otrzymał tytuł „Kammersänger”, przyznawany wybitnym artystom operowym. W lutym 2018 r. zadebiutował w roli tytułowej w „Holendrze tułaczu” R. Wagnera na deskach drezdeńskiej Semperoper. Następnie zaprezentował tę rolę w Gran Opera w Houston oraz w Operze w Hamburgu. W 2023 roku obchodził jubileusz 40-lecia pracy artystycznej spektaklem "Nabucco" w Operze Śląskiej.

W repertuarze Andrzeja Dobbera znajdują się główne partie verdiowskie, takie jak Nabucco, Falstaff, Rigoletto, Jago, Germont, Hrabia Luna, Markiz Posa, Renato, Amonasro, Miller, Francesco Foscari i Simon Boccanegra i pucciniowskie: Scarpia, Jack Rance, Sharpless. Artysta kreuje również role w dziełach Richarda Wagnera, m.in.: Amfortasa, Wolframa, Kurnewala czy tytułowego Holendra oraz Jochanaana czy Orestesa w dziełach Richarda Straussa. Artysta śpiewa też tytułowego Króla Rogera. Regularnie występuje na scenach najsłynniejszych teatrów operowych świata takich jak: m.in. Metropolitan Opera, La Scala, Covent Garden, Wiener Staatsoper, Opéra Bastille, Lyric Opera of Chicago, La Monnaie, Gran Teatre del Liceu, Komische Oper Berlin, Deutsche Oper Berlin, Staatsoper Unter den Linden, Bayerische Staatsoper, De Nationale Opera w Amsterdamie, Edinburgh Grand Opera, Scottish Opera, Opéra National de Montpellier, Opéra National de Lyon, Théâtre du Capitole de Toulouse, Los Angeles Opera, Houston Grand Opera, Cincinnati Opera, New National Theatre Tokyo, Hong Kong Cultural Centre, Vancouver Opera, Teatr Maryjski, Semperoper Dresden, Aalto Theatre, Staatsoper Hamburg, Oper Köln, Oper Frankfurt, Staatsoper Hannover, Staatstheater Nürnberg, Zurich Opera, Grand Théâtre de Genève, Teatro Comunale, Teatro Comunale di Firenze, Arena di Verona oraz Opera w Tel Awiwie.

Wystąpił pod batutą wybitnych dyrygentów, takich jak: Roberto Abbado, Richard Armstrong, Daniel Barenboim, Gary Bertini, Siemion Byczkow, Sylvain Cambreling, Riccardo Chailly, Colin Davis, Władimir Fiedosiejew, Walerij Giergijew, Jakow Krejcberg, Władimir Jurowski, Kazushi Ōno, Lorin Maazel, Zubin Mehta, Roger Norrington, Arnold Oestmann, Kiriłł Pietrienko, Helmuth Rilling, Carlo Rizzi, Giuseppe Sinopoli, Stefan Soltesz, Pinchas Steinberg, Simone Young, Christian Thielemann, Lawrence Foster i Edo de Waart.

Pracuje z wieloma wybitnymi reżyserami takimi jak m.in. Franco Zeffirelli, Robert Wilson, Harry Kupfer, Eimuntas Nekrošius, William Friedkin, Wolfgang Langhoff, Richard Jones, Hans-Joachim Frey, Willy Decker i Lew Dodin.

Anna Borucka
Mezzosopran

Mezzosopran. Solistka Opery Śląskiej

 Absolwentka Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Sztuki. Laureatka licznych konkursów wokalistyki operowej m.in. Konkursu im. I.Godina na Słowacji, finalistka Konkursu im. Ady Sari w Nowym Sączu, Konkursu im. Schneider-Trnavskyego na Słowacji, I nagroda i nagroda specjalna dyrektora opery w Bratysławie, finalistka Konkursu Moniuszkowskiego w Warszawie, Nagroda Dyrekcji Teatru Wielkiego; Nagroda Opery Bałtyckiej, laureatka I nagrody III Miedzynarodowego Konkursu Wokalnego im. A. Hiolskiego w Kudowie Zdroju w 2014r.

Uczestniczyła w wielu kursach mistrzowskich. W 2009 dołączyła do zespołu Opery Śląskiej zadebiutowawszy wcześniej partią Orfeusza w spektaklu Orfeusz i Eurydyka CH. W. Glucka. Na bytomskiej scenie występowała także w partii Jadwigi w Strasznym dworze St. Moniuszki, Dorabelli w "Cosi fan tutte" W. A. Mozarta, Flory w "Traviacie" G. Verdiego, Preziosilli w "Mocy przeznaczenia" G. Verdiego, Ramiro w "La finta giardiniera" W. A. Mozarta, Alisy w "Łucji z Lammermoor" G. Donizettiego, Sizy w "La Rondine" G. Pucciniego oraz w partii tytułowej w "Carmen" G. Bizeta, Współpracuje także m.in. z Teatrem Wielkim – Operą Narodową, Operą Novą w Bydgoszczy, Operą Krakowską, Operą na Zamku oraz Semperoper w Dreźnie. Na koncie ma także nagranie operetki "Loteria na mężów, czyli Narzeczony nr 69" K. Szymanowskiego z Narodową Orkiestrą Polskiego Radia. Regularnie koncertuje w kraju i za granicą. W 2022 roku z zespołem Opery Śląskiej wystąpiła na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

Renata Dobosz
Mezzosopran

Absolwentka Akademii Muzycznej we Wrocławiu (klasa śpiewu solowego prof. Agaty Młynarskiej-Klonowskiej), którą ukończyła w 2001 r., oraz dwuletnich Wokalnych Mistrzowskich Studiów Podyplomowych o specjalizacji operowej, które ukończyła z wyróżnieniem. Jeszcze  podczas studiów prowadziła działalność koncertową, operową i oratoryjną w Polsce i za granicą, śpiewała jako solistka w operach: „Siostra Angelica” G. Pucciniego, „Il matrimonio segreto” D. Cimarosa, „Włoszka w Algierze” G. Rossiniego, „Czarodziejski flet”  W. A. Mozarta; nagrywała dla radia i telewizji.  Była finalistką II Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. Haliny Halskiej, brała też udział w 37. Międzynarodowym festiwalu Wratislavia Cantans.W roku 2003 roku zadebiutowała w Operze Śląskiej w Bytomiu partią Jadwigi w „Strasznym dworze”  St. Moniuszki. Wraz z Wiesławem Ochmanem nagrała płytę z muzyką sakralną „Ave Maria”. W maju 2011 roku otrzymała Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepsza Śpiewaczka”. W repertuarze posiada m. in. następujące partie: Dorabelli w „Cosi fan tutte”, 3. Damy w „Czarodziejskim flecie”, Cherubina w „Weselu Figara”,W. A. Mozarta, Jadwigi  w „Strasznym dworze” i Zofii w„Halce” St. Moniuszki,  rolę tytułową w „Carmen” G. Bizeta,  Maryny w „Borysie Godunowie” M. Musorgskiego, Magdaleny w „Rigoletcie”, Feneny w „Nabucco” , Flory w „Traviacie”, Amneris w „Aidzie” G. Verdiego, Suzuki w „Madamie Butterfly” G. Pucciniego, Olgi w „Eugeniuszu Onieginie” P. Czajkowskiego, Orłowskiego w „Zemście nietoperza” i Mirabelli w „Baronie cygańskim” J. Straussa. Ma na swoim koncie występy w Austrii, Niemczech, Szwajcarii, Holandii, Francji, Stanach Zjednoczonych i w Egipcie, gdzie występowała jako solistka w repertuarze koncertowym, oratoryjnym i w operowym. W Polsce występuje m.in. z orkiestrą Filharmonii: Warszawskiej, Śląskiej, Rzeszowskiej, Jeleniogórskiej, Zabrzańskiej, Gdańskiej.

Leokadia Duży
Sopran | współpraca

Absolwentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Katowicach. Dyplom w klasie doc. Ireny Lewińskiej w 1989 r. Solistka Opery Śląskiej w Bytomiu od 1989 r. Współpraca z Operetką Warszawską , Filharmonią Śląską , Filharmonią Opolską w Opolu, Filharmonią Zielonogórską , Filharmonią Zabrzańską, Filharmoniami w Jeleniej Górze i Toruniu oraz instytucjami organizującymi koncerty na terenie całego kraju. Wielokrotnie występowała w Niemczech i Holandii. Występy w spektaklach Opery Śląskiej m.in. w rolach : Adeli – „Zemsta nietoperza”, Paminy -„Czarodziejski flet”, Frasquity – „Carmen”, Despiny – „Cosi fan tutte”, Zerliny – „Don Giovanni”, Adiny – „Napój miłosny”, Fiodora – „Borys Godunow”, Maszy – „Carewicz”, Walentyny – „Wesoła wdówka’, Arseny – „Baron cygański”.

Gabriela Legun (Gołaszewska)
Sopran

Z wyróżnieniem ukończyła studia na Wydziale Wokalno-Aktorskim Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie śpiewu solowego prof. Jolanty Janucik. Brała udział w wielu międzynarodowych kursach mistrzowskich w zakresie sztuki wokalnej. W maju 2019 r. po raz pierwszy wzięła udział w międzynarodowym konkursie wokalnym i otrzymała I nagrodę na XVIII Międzynarodowym Konkursie Sztuki Wokalnej Ady Sari w Nowym Sączu w kategorii najlepszego głosu kobiecego oraz kilka nagród specjalnych, między innymi nagrodę Teatru Wielkiego - Opery Narodowej oraz nagrodę Opery Śląskiej w postaci zaproszenia do udziału w spektaklu. Za rolę Adiny w Napoju miłosnym G. Donizettiego w Operze Śląskiej otrzymała nominację do Złotej Maski oraz Teatralnej Nagrody Muzycznej im. J, Kiepury. Kreowała już m.in. rolę Despiny w Cosi fan tutte W. A. Mozarta (Warszawska Opera Kameralna), Kunegundy w Kandydzie L. Bernsteina (Opera Bałtycka, Opera Krakowska), Paminy w Czarodziejskim flecie (Teatr Wielki - Opera Narodowa) czy Hanny w Strasznym dworze (Opera Śląska, Teatr Wielki - Opera Narodowa). Brała także udział m.in. w koncercie organizowanym przez Warszawskie Towarzystwo Muzyczne pn. Stanisławowi Moniuszce w 200 rocznicę urodzin w koncercie Moniuszko Klasycznie Jazzowyw ramach XI Letniego Festiwalu im. Jerzego Waldorffa w Radziejowicach, w koncercie Śpiewniki Domowe Stanisława Moniuszki w ramach Festiwalu Moniuszko na Trakcie Królewskim, koncercie inaugurującym 75. sezon artystyczny w Operze Śląskiej czy też w koncercie charytatywnym Wielkie Głosy – Małym Bohaterom z Białostockiego Hospicjum, gdzie wystąpiła u boku największych gwiazd świata opery, m.in. Artura Rucińskiego. 

Laureatka tytułu Najlepszej Śpiewaczki Operowej 2019 podczas  XIV Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury. W 2021 otrzymała Award for Best Female voice & Ewa Kleinitz Price na konkursie Concorso Lirico Internazionale di Portofino. W 2022 roku z zespołem Opery Śląskiej wystąpiła na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

Marta Huptas
Sopran

Sopran. Solistka Opery Śląskiej

Absolwentka Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach oraz Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Jako solistka dotychczas współpracowała z Operą Śląską w Bytomiu, Filharmonią Śląską, Filharmonią Częstochowską, Filharmonią Narodową oraz Polską Operą Królewską. Finalistka XXIV Mikuláš Schneider-Trnavský International Singing Competition oraz II Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. BogdanaPaprockiego w Bydgoszczy.
W 2021 roku zadebiutowała w tytułowej roli Sandriny w operze "La finta giardiniera" W.A.Mozarta na deskach Opery Śląskiej. W 2022 roku z zespołem Opery Śląskiej wystąpiła na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

Swietłana Kaliniczenko
Sopran

Solistka (sopran liryczno-koloraturowy). Urodziła się na Ukrainie, w Szkole Muzycznej w Dniepropietrowsku uczyła się dyrygentury chóralnej, wokalistyki i gry na fortepianie. Była solistką Państwowego Teatru Opery i Baletu w Dniepropietrowsku (1997-2001). W 2006 roku ukończyła Narodową Akademię Muzyczną im. Czajkowskiego w Kijowie, trzy lata później – studia podyplomowe na tej samej uczelni. Doskonaliła swój głos m.in. podczas warsztatów w Conservatorio di Musica Benedetto Marcello we Włoszech i na Kursie Mistrzowskim Heleny Łazarskiej w Wiedniu. W Polsce zadebiutowała partią Ewy na scenie Opery Wrocławskiej w „Raju utraconym” Krzysztofa Pendereckiego (2008). W swoim repertuarze ma wiele pierwszoplanowych partii operowych, takich jak: Królowa Nocy i Pamina („Czarodziejski flet” Mozarta), Konstancja („Uprowadzenie z Seraju” Mozarta), Gilda („Rigoletto” Verdiego), Łucja („Łucja z Lammermooru” Donizettiego), Rozyna („Cyrulik sewilski” Rossiniego), Musetta („Cyganeria” Pucciniego), Michaela („Carmen” Bizeta), Hanna („Straszny dwór” Moniuszki), Ulana („Manru” Paderewskiego). Jest laureatką m. in. Międzynarodowego Konkursu dla młodych śpiewaków w Grecji (2002), Międzynarodowego Konkursu dla młodych śpiewaków im. A. Solowjanienki na Ukrainie (2006), otrzymała wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie dla młodych śpiewaków „Rijeka Belcanto” w Chorwacji (2006) i Grand Prix Państwowego Konkursu młodych pianistów na Ukrainie (1996). Brała udział w Narodowym Festiwalu „Młode gwiazdy operowe Ukrainy” (Kijów, 2005; 2006), Międzynarodowym Festiwalu Operowym w Austrii (Bregenz, 2008, 2009), Festiwalu Muzyki Polskiej (Kraków, 2011) i Festiwalu Muzyki Wokalnej „Viva il canto” w Cieszynie (2011). Współpracowała z najwybitniejszymi dyrygentami. Obecnie jest  solistką Opery Śląskiej.

www.kalinichenko.eu

Ruslana Koval
Sopran

Absolwentka Narodowej Akademii Muzycznej w Kijowie, gdzie studiowała w klasie Marii Stefiuk (2014). W latach 2014-2017 była uczestniczką Programu dla Młodych Talentów Teatru Bolszoj w Moskwie, gdzie wykonywała rolę Barbariny w „Weselu Figara”, Głos z nieba i thibault w "Don Carlo", Lisy w "Somnabula", Frasquity w "Carmen" i Brigitty w "Jolancie".

Jej repertuar obejmuje również rolę "Violetty" w Traviacie, Królowej Nocy w "Czarodziejskim flecie", Despinę w "Cosi fan tutte", Marfę w Carskiej Oblubienicy oraz tytułową rolę w "Śnieżynce" Rimskiego-Korsakova. W lutym 2016 roku Ruslana udała się z grupą młodych śpiewaków Bolszoj na dwutygodniowe szkolenie w Washington National Opera Domingo-Cafritz. W kwietniu 2017 roku zadebiutowała jako Gilda w operze "Rigoletto" w Opernhaus Wuppertal pod dyrekcją Johannesa Pella w reżyserii Timofei Kulyabina. Ruslana jest laureatką prestiżowych konkursów wokalnych Operalia 2017 i Queen Sonja Vocal Contest 2017 oraz Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki 2019. Występowała m.in. jako Violetta na festiwalu we włoskim Cuneo oraz Królowa Nocy na Festiwalu Murten Classics. W 2022 roku z zespołem Opery Śląskiej wystąpiła na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.
W tym samym roku na scenie Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie zadebiutowała tytułową rolą Violetty Valery w "Traviacie" w reżyserji Mariusza Trelinskiego pod batutą Patricka Fournillier, a na scenie Opery Śląskiej wystąpiła jako tytułowa "Łucja z Lammermoor" w operza G. Donizettiego, Violetta Valery w "Traviacie" G.Verdiego, Hanna w "Strasznym Dworze" St. Moniuszki oraz Micaela w "Carmen" G. Bizeta. W sezonie 2022 – 2023 wystapila na prestiżowych festiwalach w Irlandii: Blackwatter Vallery Opera Festival oraz Wexford Festival Opera. W Duńskiej Operze Narodowej w Kopenhadze zadebiutowala jako Nedda w "I Pagliacci" R. Leoncavallo. W 2023/2024 powróciła na deski Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie jako Roksana w "Królu Rogerze" K. Szymanowskiego w słynnej produkcji Mariusza Trelińskiego pod batutą Michała Klauzy. 

Joanna Kściuczyk-Jędrusik
Sopran

Absolwentka Akademii Muzycznej w Gdańsku. Debiutowała partią Paminy w „Czarodziejskim flecie” W. A. Mozarta w Düsseldorfie. Od 1992 roku jest solistką Opery Śląskiej w Bytomiu. W swoim repertuarze scenicznym posiada wiele znaczących ról m.in.: Donna Anna – „Don Giovanni”, Tatiana – „Eugeniusz Oniegin”, „Madama Butterfly” – rola tytułowa, Nedda – „Pajace”, Wenus – „Tannhäuser”, Maryna – „Borys Godunow”, Mimi – „Cyganeria”, Boulotte – „Rycerz Sinobrody”, Elżbieta – „Don Carlos”, „Halka” – rola tytułowa, Sylwia – „Księżniczka czardasza”, Rozalinda – „Zemsta nietoperza”, Sonia – „Carewicz”, Eurydyka – „Orfeusz i Eurydyka” oraz role tytułowe w „Hrabinie Maricy” i „Wesołej wdówce”. Wzięła też udział w niezwykle ciekawym przedsięwzięciu, jakim była polska prapremiera autorskiej opery współczesnej Piotra Szmitke – „Muzeum histeryczne Mme Eurozy”.

Ponadto bardzo często bierze udział w koncertach Opery Śląskiej, nie tylko jako sopranistka, ale także jako konferansjer. Oprócz uznania krytyków cieszy się również niesamowitą sympatią publiczności, czego wyrazem są telefony od melomanów z podziękowaniami i gratulacjami. Od wielu lat bierze udział w tournee zagranicznych Opery Śląskiej do Niemiec, Włoch, Holandii, Belgii, Francji, czy Luksemburga, czym przyczynia się do promowania polskiej kultury, śląskiego regionu, a przede wszystkim miasta Bytomia i Opery Śląskiej.

Oprócz swojej etatowej pracy Joanna Kściuczyk-Jędrusik bardzo chętnie podejmuje się zadań związanych z działalnością charytatywną. Po pożarze Opery Śląskiej w 2000 r., na zaproszenie fundacji „Most”, wraz z kilkoma solistami Opery Śląskiej, wzięła udział w koncercie w miejscowości Kempen w Niemczech, podczas którego zbierane były fundusze na rzecz odbudowy spalonej części Opery. Później – jeszcze kilkakrotnie – wyjeżdżała z artystami bytomskiego teatru na zaproszenie władz miasta Kempen reprezentując Operę Śląską i miasto Bytom. Kontakt zespołu Opery Śląskiej z zaprzyjaźnionym miastem w Niemczech trwa do dziś. Często bierze również udział w koncertach na rzecz szpitali, organizacji i ośrodków dla dzieci niepełnosprawnych, czy w akcjach typu: „Dzień głośnego czytania”, gdzie znane osobistości regionu czytają dzieciom fragmenty książek. Nie są to z jej strony jednorazowe działania, nigdy nie pozostaje obojętna wobec ludzkiej krzywdy i potrzeb innych ludzi. Najlepszym tego dowodem było zaproszenie jej do udziału w sesji fotograficznej pt. „ Kobiety Bytomia portret nieobojętny” w 2005 r.

W 1996 r. wraz z orkiestrą dętą KWK Staszic nagrała płytę ze śląskimi pieśniami regionalnymi, a w 2001 i 2002 r. – wraz z trzema innymi artystami Opery Śląskiej – nagrała dwie płyty z przebojami operetkowymi; „Zagraj mi melodię swą” oraz „Wino, kobiety i śpiew”. Jako osoba bardzo energiczna i wciąż poszukująca nowych wrażeń artystycznych, angażuje się w bardzo ciekawe projekty kulturalne. Wraz z prof. Tadeuszem Sławkiem oraz kontrabasistą Bogdanem Mizerskim, występuje w ciekawym i nowatorskim przedstawieniu o nietypowej formie pt. „Życie i śmierć Williama Blake’a. Esej na głos i kontrabas”, z którym to programem występują w teatrach w całej Polsce. Ten nietypowy rodzaj współczesnej sztuki , która powstała z poezji, muzyki, obrazu i interpretacji wokalnej stanowiącej tło dla tekstu, wzbudził bardzo pozytywny odzew wśród krytyków i publiczności.

Joanna Kściuczyk-Jędrusik jest jedną z czołowych solistek Opery Śląskiej. Obsadzana jest najczęściej w tytułowych bądź głównych partiach przedstawień. Jest laureatką nagrody Wojewody Śląskiego dla młodych twórców (1996 r.).  W 2005 r. otrzymała nominację do nagrody Marszałka Województwa Śląskiego  „Złota Maska”  za role Eurozy i Halki.

Katarzyna Mackiewicz
Sopran | współpraca

Polska śpiewaczka operowa i operetkowa. Urodziła się w Lubaniu na Dolnym Śląsku. W latach 2002-2005 studiowała na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie prof. G. Flicińskiej-Panfil. Była stażystką-solistką Akademii Młodych Śpiewaków Operowych Teatru Maryjskiego w Sankt Petersburgu (2005 r.). Ukończyła z wyróżnieniem Państwowe Konserwatorium Muzyczne im. N. Rimskiego-Korsakowa w St. Petersburgu w Rosji - w klasie śpiewu solowego prof. N. Drozdowej-Wajner.

Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki RP (2000 i 2005 r.) oraz Prezydenta Miasta Wrocławia (2001 r.); laureatka nagrody „Szkolny Nobel-Wrocław 2000” i programu stypendialnego „Młoda Polska” (2008 r.). Uhonorowana prestiżową nagrodą teatralną w Rosji „Zolotoj Sofit” za rolę Karlotty w operze komicznej C. Millockera „Gasparon” oraz ogłoszona Najlepszą Aktorką Operetkowo-Musicalową w sezonie teatralnym 2009/2010. W 2019 doceniona przez Wysoka Kapitułę Moskiewskiej „Złotej Maski” za kreację Hanny Glavari w operetce F. Lehara „Wesoła Wdówka” w reż. G. Madia.

Laureatka wielu nagród na międzynarodowych konkursach wokalnych m.in.: II nagroda „International Takasaki Art&Music Competition”, Japonia (1999 r.); I nagroda na International Vocal Competition named after A. Kucigins, Wilno, Litwa (2001 r.); I nagroda „International Art&Music Competition",Takasaki, Japonia (2001 r.); II nagroda Ogólnopolski Konkurs Wokalny im. F. Platówny, Wrocław (2002 r.); II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im I. Godina, Vrable, Słowacja (2008 r.); III nagroda International „Jacub Pustina Competition” , Czechy (2008 r.); nagroda specialna za wyjątkową interpretację i wykonawstwo na „IV International Competition of Opera Singers St. Petersburg”, Rosja;  I nagroda Konkurs Wokalny „Wiesna romansa" St. Petersburg, Rosja (2010 r.); I nagroda Miedzynarodowego Konkursu Wokalnego im. F. Lehara, Budapeszt, Węgry (2010 r.); I nagroda Międzynarodowego Konkursu Wykonawstwa Muzyki Operetkowej i Musicalowej im. Iwony Borowickiej w Krakowie (2010 r.); nagroda specjalna „Belvedere Hans Gabor” International Opera Competition, Amsterdam, Holandia (2013 r.); III nagroda „łochy (2014 r.). The Riccardo Zandonai International Opera Competition", Riva del Garda.

Prowadzi czynną działalność koncertową. Brała udział w wielu festiwalach, m.in. w VII Internationale Musikfreizeit, Limburg (1999 r.), Festiwal im. St. Moniuszki, Kudowa Zdrój (2000 r.), VII Międzynarodowy Festiwal Muzyki Wiedeńskiej, Wrocław (2001 r.), III Festiwalu „Międzynarodowy Tydzień Konserwatoriów”, St. Petersburg (2003 r.), Międzynarodowy Festiwal „Gwiazdy Białych Nocy” St. Petersburg (2005 r.), Festiwal „Jakub Pustina i jego goście”, Czechy (2008 r.), Międzynarodowy Festiwal Operowy im. F. Szaliapina w Kazaniu, Rosja (2010, 2011, 2013 i 2014 r.), International Music Festival „Musica Viva”, Bukareszt (2013 r.); „I Budapesti Operett Musical Fesztival”, Budapeszt (2013 r.) „IV International Pafos Open Music Festival” Cypr, (2014 r.), „Musica Riva FestivalRiva del Garda, Włochy (2014 r.), „Opera in Tallin City Hall”, Estonia (2014 r.), Festival „Silk Way 2015 w Astanie, Kazachstan, „Feel Russia 2016” w Monachium, Atenach i Wiedniu, „XXIV Festiwal Operowy w Bydgoszczy” (2017 i 2019 r.), 51. i 52. Festiwal im. Jana Kiepury, Krynica Zdrój (2017 i 2018 r.). Występowała na zaproszenie Polskiego Instytutu m.in. w Sankt Petersburgu i w Pradze, a także Polskiej Ambasady w Czarnogórze, Kazachstanie i Japonii. Corocznie w Sankt Petersburskiej Filharmonii im. D. Szostakowicza odbywają się jej solowe koncerty. Na swoim koncie ma kilkadziesiąt występów podczas tournée po Holandii i Belgii razem z zespołem Opery im. M. Dzhalila w Kazaniu.

Od 2009 r. solistka Teatru Komedii Muzycznej w St. Petersburgu, a od 2010 roku występuje gościnnie w Państwowej Tatarskiej Operze im. M. Dzhalila w Kazaniu. Od 2014 r. współpracuje z Państwową Operą w Bańskiej Bystrzycy w Słowacji. W 2015 r. na deskach Astana Opera w Kazachstanie zaśpiewała partię Violetty Valery w operze „Traviata”, w której zadebiutowała w październiku 2014 r. na deskach Teatru im. Stanisławskiego i Nemirowicza-Danczenko w Moskwie. W 2016 r. rozpoczęła współpracę z Operą Wrocławską. Z Operą Śląską w Bytomiu, gdzie kreuje partię Szekspirowskiej Julii w operze Charlesa Gounoda Romeo i Julia”, współpracuje od 2019 roku.

W swoim repertuarze ma następujące role: Violetta Valery w „Traviacie” G. Verdiego, Leila w „Poławiaczach pereł” G. Bizeta, Micaela w „Carmen” G. Bizeta, Liu w „Turandot” G. Pucciniego, Mimi w „Cyganerii” G. Pucciniego, Pamina w „Czarodziejskim flecie” W.A. Mozarta, Małgorzata w „Fauście” Ch. Gounoda, Julia w „Romeo i Julii” Ch. Gounoda, Adina w „Napoju miłosnym” G. Donizettiego, Eurydyka w „Orfeuszu i Eurydyce” Ch.W. Glucka, Hanna w „Wesołej wdówce” F. Lehara, Liza wKrainie uśmiechu” F. Lehara, Marica w „Hrabinie Marica” E. Kalmanna, Fedora w „Księżniczce cyrkówce” N. Sterlnikowa. E. Kalmana, Odetta w „Bajaderze” E. Kalmana, Rosalinda w „Zemście nietoperza” J. Straussa, Gabriela w „Wiedeńskiej krwi” J. Straussa, Carlotta w „Gasparone” E.C. Moillocker i Madelaine w "Chłopce".

Iwona Noszczyk
Sopran

Od  początku  swej  śpiewaczej  kariery  zachwyca  nie  tylko  wielką  muzykalnością , ale  wręcz  fascynującą  urodą  brzmienia  swego wagnerowskiego  sopranu. Po  ukończeniu  Akademii  Muzycznej  w  Katowicach, zadebiutowała  na  scenie  Opery  Śląskiej  w  „Czarodziejskim  flecie” – W.A. Mozarta. Tam  właśnie  miały  miejsce  jej  znakomite  kreacje  w  „Tosce”, „Cyganerii”, „Giocondzie”, „Trubadurze” i „Rycerskości  wieśniaczej”. Artystka  stale  odnosi  sukcesy  na  wielu  scenach  w  Polsce  i  za  granicą – m.in. w  Niemczech, Francji, Czechach, Austrii, Danii, Belgii, Szwajcarii, Meksyku i  na  Ukrainie. Krajowe  i  zagraniczne  krytyki, obok  słów  podziwu  dla  piękna  głosu  Iwony  Noszczyk, niezmiennie  podkreślają  jej  wielką  intuicję  i  sugestywność  w  odtwarzaniu  kreowanych  postaci. W  roku 1995  artystka  wystąpiła  na  scenie  Opery  Narodowej  w  Pradze  w  partii  Santuzzy  w  operze  „Rycerskość  wieśniacza”  P . Mascagniego, która  zapoczątkowała   współpracę. Rok później została  solistką  Opery Narodowej  w  Ostrawie. Stworzyła  na  tej  scenie  wiele  świetnych  ról, wśród  których  wyróżnia  się: Elżbieta  w  „Don  Carlosie” G . Verdiego, Senta  w  „Holendrze  tułaczu” R . Wagnera, partia  tytułowa  w  „Tosce” G . Pucciniego,  Liza  w  „Damie  pikowej” P . Czajkowskiego  oraz  księżniczka Turandot w „Turandot” G. Pucciniego. Wyjątkowa  rozpiętość  skali, aksamitna  barwa  oraz  wspaniała  technika  pozwala  Iwonie  Noszczyk, obok  lirycznych  i  dramatycznych  partii  sopranowych  sięgać  także  po  role  przeznaczone  dla  głosów  niższych (Amneris, Fenena, Eboli). Artystka  występuje  także  często  na  estradzie  koncertowej, wykonując  recitale  pieśni  oraz  repertuar  symfoniczny. W 2022 roku z zespołem Opery Śląskiej wystąpiła na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

 

Aleksandra Stokłosa
Sopran

Solistka Opery Śląskiej w Bytomiu. Już w okresie studiów które ukończyła z wyróżnieniem w 1997r, w klasie prof. Michaliny Growiec, koncertowała na estradach w kraju, biorąc udział m.in. w wykonaniu oper: "Wesele Figara" W. A. Mozarta (Zuzanna), "Napój Miłosny" G. Donizzettiego (Adina), "Domek Trzech Dziewcząt" F. Schuberta (Lucia Grisi), a także w "Pastorałce" L. Schillera i "Mszy Kreolskiej" A. Ramireza. W roku 1993 otrzymywała stypendium dla młodzieży szczególnie uzdolnionej artystycznie, przyznane przez Komisję Kultury Rady Miejskiej i Wydział Kultury, Sportu i Rekreacji Urzędu Miejskiego w Gliwicach. W latach 1994-1997 doskonaliła swoją technikę wokalną na kursach mistrzowskich we Włoszech pod kierunkiem Katii Ricciarelli, co zaowocowało zaproszeniem przez inną włoską śpiewaczkę i pedagoga: Silvanę Alessio Martinelli do Palermo, a także udziału w Gali Operowejw Bergamo. W roku 1994 rozpoczęła współpracę z Teatrem Muzycznym w Gliwicach gdzie występowała w głównych partiach, w operetkach: "Zamek na Czorsztynie" K. Kurpińskiego (Wanda), “Boccaccio” F. von Suppe (Fiametta), “Kraina Uśmiechu“ F. Lehara (Liza), "Ptasznik z Tyrolu" K. Zellera (Krysia), "Wesoła Wdówka" F. Lehara (Hanna) oraz w Galach Operetkowych. W grudniu 1997r. wystąpiła na Koncercie Sylwestrowym w Operze Śląskiej wraz z Wiesławem Ochmanem, co zaowocowało dalszymi wspólnymi występami m.in. w Teatrze Polskim w Warszawie, dwukrotnie w Teatrze Stanisławowskim na Koncertach Galowych Warszawskiego Klubu Rotariańskiego, na scenie Opery Narodowej w Koncercie Galowym Laureatów BCC, na koncercie Fundacji "Auxilium" i "Nasza Częstochowa", a także na wielu koncertach okolicznościowych i charytatywnych. Artystka uczestniczyła wielokrotnie w Kursach Interpretacji Muzyki Oratoryjno-Kantatowej w ramach Festiwalu " Wratislavia - Cantans " co wzbogaciło jej repertuar o muzykę oratoryjną wykonywaną na koncertach (m.in."Mesjasz" G.F. Haendla, "Msza Koronacyjna" W.A. Mozarta, "Te Deum" A. Brucknera). W repertuarze artystki znajduje się także muzyka kameralna (m.in. recitale pieśni S. Rachmaninowa, P. Czajkowskiego) i symfoniczna. W styczniu 1998r. zaśpiewała serię koncertów karnawałowych w Filharmonii Szczecińskiej z tamtejszą orkiestrą. Dwa lata później w tejże filharmonii zaśpiewała koncert pod batutą Łukasza Borowicza. Na przełomie grudnia 1998r. i stycznia 1999r. odbyła serię koncertów Noworocznych pod batutą Macieja Niesiołowskiego na scenie Filharmonii Śląskiej, a także innych teatrów regionu. W styczniu 2000r. zaśpiewała Koncert Noworoczny w Filharmonii Białostockiej. W tym samym roku koncertowała z Filharmonią Szczecińską, Olsztyńską, Koszalińską, Opolską i Zabrzańską oraz wzięła udział w Festiwalu “Viva il Canto“ w Cieszynie. W latach kolejnych zaśpiewała koncerty w Filharmonii Zielonogórskiej. Artystka występowała w Belgii, Słowacji, na Węgrzech, we Włoszech, w Niemczech, w Stanach Zjednoczonych (Houston 1998r., Nowy Jork 2000r. 2001r. 2006r., Waszyngton 2006r.), Kanadzie (Toronto 2000r. 2003r.), Wielkiej Brytanii (Londyn 2007r.). W maju 1999r. zadebiutowała w Operze Śląskiej partią Donny Elwiry w premierowym przedstawieniu "Don Giovanniego" W.A. Mozarta. Jej kolejne role w tymże teatrze to: Flora w operze "Traviata" G. Verdiego (premiera maj 2000r.), Sonia w operetce "Carewicz" F. Lehara (premiera czerwiec 2001r.), Tatiana w operze "Eugeniusz Oniegin" P. Czajkowskiego (premiera czerwiec 2002r.), Laura w operetce "Student Żebrak" K. Millockera (grudzień 2002r.), Sylwia Varescu w operetce "Księżniczka Czardasza" I. Kalmana (2004r, 2018r.),  Ksenia w operze "Borys Godunow" M. Musorgskiego (premiera czerwiec 2004r.), Hanna i Walentyna w operetce "Wesoła Wdówka" F. Lehara (premiera marzec 2005r.), Mimi w operze "Cyganeria" G. Pucciniego (premiera maj 2005r.), Zofia w operze "Halka" S. Moniuszki (premiera czerwiec 2005r.), Nedda w operze "Pajace" R. Leoncavallo (premiera listopad 2005r.), Michaela w operze "Carmen" G. Bizeta (premiera maj 2006r.), Saffi w operetce "Baron Cygański" (luty 2009r.), Rozalinda w operetce "Zemsta Nietoperza" (marzec 2009r.), Aida w spektaklu Macieja Wojtyszki "Piękna Helena i inne" (luty 2010r.), Carlotta w musicalu "Phantom" (luty 2011r.), Pani Pearce i Pani Higgins w musicalu "My Fair Lady" (2013r.), Abigaille w operze "Nabucco" G. Verdiego (2014r.), Eboli w operze "Don Carlos" G. Verdiego (2014r.), Venus w operze "Tannhauser" R. Wagnera (2015r.), Arminda w operze „La finta giardiniera” W.A. Mozarta (2018r.). W lutym 2007r. zaśpiewała przedstawienie premierowe w szczecińskiej Operze na Zamku w partii Hrabiny w "Weselu Figara" W.A. Mozarta i z tą partią występowała w Holandii. Współpracuje także z Operą Bałtycką w Gdańsku (Koncerty Sylwestrowe i Noworoczne, 2006r., 2007r., 2008r.) oraz partia Saffi - "Baron Cygański" J. Straussa (premiera grudzień 2007r.) W roku 2007r. nawiązała również współpracę z Mazowieckim Teatrem Muzycznym Operetka gdzie występowała w koncertach poświęconych pamięci Jana Kiepury oraz w "Zemście Nietoperza". Temperament oraz predyspozycje aktorskie pozwalają Aleksandrze Stokłosie na wykonywanie partii o charakterze lirycznym jak i dramatycznym. 20 grudnia 2018r. uzyskała tytuł doktora sztuk muzycznych w dyscyplinie artystycznej wokalistyka na Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. W 2022 roku z zespołem Opery Śląskiej wystąpiła na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

Strona Aleksandry Stokłosy
www.aleksandra-stoklosa.art.pl

Aleksandra Szafir-Makowska
Sopran

W 2003 r. z wyróżnieniem ukończyła Akademię Muzyczną im. K. Szymanowskiego w Katowicach, w klasie śpiewu solowego prof. Jana Ballarina. W 2000 r. zajęła I miejsce w III Uczelnianym Konkursie Polskiej Muzyki Wokalnej w Katowicach, gdzie otrzymała również nagrodę specjalną honorującą najpiękniejszy głos sopranowy. W marcu 2003 r. została wyróżniona na II Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. H. Halskiej we Wrocławiu. Finalistka I Międzynarodowego Konkursu Wokalistyki Operowej im. A. Didura w Bytomiu (2004), na którym otrzymała również nagrodę publiczności oraz nagrodę specjalną dyrektora Opery Śląskiej. W maju 2005 r. otrzymała wyróżnienie na XI Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu. W listopadzie 2006 r. została laureatką II nagrody w II Ogólnopolskim Konkursie Wykonawstwa Muzyki Operetkowej i Musicalowej im. Iwony Borowickiej w Krakowie. Brała udział w Kursach Mistrzowskich prof. Jadwigi Rappé oraz prof. Ewy Czermak organizowanych w ramach Festiwalu „Wratislavia Cantans”.  W latach 2004-2007 czynnie uczestniczyła w warsztatach wokalnych i kursach mistrzowskich prof. Teresy Żylis-Gara. Współpracowała z polskimi i zagranicznymi dyrygentami, takimi jak: Jerzy Salwarowski, Jacek M. Błaszczyk, Tadeusz Wojciechowski, Sławomir Chrzanowski, Ewa Michnik, Tomasz Szreder, Jacek Kasprzyk, Fahrettin Kerimov, Peter Tiboris, Massimiliano Caldi, Vladimir Kiradjiew, Francesco Bottigliero, Tadeusz Zathey, Bassem Akiki. W czerwcu 2006 r. zadebiutowała rolą Micaëli w "Carmen" G. Bizeta w reżyserii Wiesława Ochmana na scenie Opery Śląskiej w Bytomiu, po którym w recenzji  Piotra Nędzyńskiego została przedstawiona jako najlepsza rola w całym przedstawieniu. W grudniu 2006 r. uczestniczyła w Festiwalu Muzycznym w Bretanii (Francja), występując z recitalem oratoryjnym i operowym. W grudniu 2007 r. debiutowała na scenie Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie partią Krysty w operze „Bolesław Śmiały” L. Różyckiego.

W latach 2007-2013 była solistką Opery Wrocławskiej, w której kreowała takie partie jak: Fiordiligi ("Cosi fan tutte", W.A. Mozart), Barberina („Wesele Figara”, W.A. Mozart), Mimi ("Cyganeria", G. Puccini), Micaëla ("Carmen", G. Bizet), Zofia ("Halka", S. Moniuszko), Hrabina Ceprano ("Rigoletto", G. Verdi), Ida ("Zemsta nietoperza", J. Strauss), Chava („Skrzypek na dachu” J. Stein, J. Bock, S. Harnick), Pamina („Czarodziejski Flet” W.A. Mozart), Kapturek („ Czerwony Kapturek”, J. Pauer), Alicja („Alicja w Krainie Czarów” R. Chauls), Desdemona („Otello, G. Verdi), Anna („Nabucco”, G. Verdi), Santuzza („Rycerskość wieśniacza”, P. Mascagni), Stella („Chopin”, G. Orefice).

Regularnie współpracuje  z Zespołem Śpiewaków Miasta Katowice Camerata Silesia z koncertami z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach oraz Filharmonią Śląską. Od 2017 r. w Operze Śląskiej kreuje partie: Micaëli w „Carmen” G. Bizeta, Mimi w „Cyganerii” G. Pucciniego oraz Saffi w „Baronie Cygańskim” J. Straussa.

 

Ewelina Szybilska
Sopran

Absolwentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, w klasie śpiewu solowego prof. zw. Jana Ballarina i dr hab. Ewy Biegas prof. AM, gdzie w 2009 roku otrzymała  dyplom z wyróżnieniem (G.Donizetti – „Don Pasquale” – Norina). Umiejętności wokalne doskonaliła również podczas kursów mistrzowskich prowadzonych przez: prof. Teresę Żylis-Gara, prof. Helenę Łazarską (International Summer Academy of Mozarteum University in Salzburg). Jest stypendystką Ministra Kultury (2006, 2008) oraz Prezydenta Miasta Tarnowa (2005). Od sezonu artystycznego 2009/2010 jest solistką Opery Śląskiej, gdzie wykonuje partie m.in.: Musetty „Cyganeria” G. Pucciniego (debiut na scenie Opery Śląskiej), Hanny w operze „Straszny dwór” St. Moniuszki, Lucy w operze „The Telephone” Gian-Carlo Menottiego, Rozyny w operze „Cyrulik sewilski” G. Rossiniego, Arseny w operetce „Baron Cygański” J. Straussa II, Gildy w operze „Rigoletto” G. Verdiego, Zuzi w operze „Verbum nobile” St. Moniuszki, Julii w „Romeo i Julii” Ch. Gounoda, Serpetty w „Rzekomej ogrodniczce” W.A. Mozarta, Lisette w „La Rondine” G. Pucciniego. Współpracuje również z Operą Nova w Bydgoszczy (Musetta – „Cyganeria” G. Puccini). Występowała na licznych festiwalach zarówno z repertuarem operowym jak i muzyką oratoryjną m.in.:  Msza C-dur „Koronacyjna” i „Litaniae Lauretanae” W. A. Mozarta, „Stabat Mater” G. Rossiniego, „Stabat Mater” F. Poulenca, Msza koronacyjna C-dur op. 51  J. Elsnera, „Stworzenie Świata” J. Haydna. Podczas obchodów 75. rocznicy urodzin Henryka Mikołaja Góreckiego wykonała partię solową w II Symfonii „Kopernikowskiej”.

Ewelina Szybilska jest laureatką pierwszej nagrody Konkursu Wokalnego „YAMAHA Music Foundation of Europe”, drugiej nagrody Międzynarodowego Konkursu Śpiewaczego im. Imricha Godina w Vrable (Słowacja) i IV Ogólnopolskiego Konkursu Wykonawstwa Muzyki Operetkowej i Musicalowej im. Iwony Borowickiej oraz finalistką Międzynarodowego Konkursu Wokalnego „Klassik-Mania” w Wiedniu. W 2021 r. zdobyła Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii Najlepsza śpiewaczka operowa. W 2022 roku z zespołem Opery Śląskiej wystąpiła na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

Anna Wiśniewska-Schoppa
Sopran

Absolwentka wydziału wokalno-aktorskiego (klasa śpiewu solowego prof. Urszuli Trawińskiej-Moroz) Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie w roku 2003 uzyskała dyplom z wyróżnieniem. Następnie doskonaliła swoje umiejętności wokalne u Maestro Kałudiego Kałudowa. Do swoich ważniejszych osiągnięć zawodowych zalicza partię Tatiany w operze „Eugeniusz Oniegin” P. Czajkowskiego w Operze Narodowej-Teatrze Wielkim w Warszawie, udział w realizacji opery „Turandot”  G.Pucciniego (przygotowanie partii Liu na scenie) w tournée wyjazdowym w Niemczech.

W 2009 roku rozpoczęła swoją współpracę z Operą Śląską w Bytomiu, gdzie wcieliła się w rolę Mimi w operze „Cyganeria” G. Pucciniego. Z ogromnym uznaniem spotkała się jej kreacja Cio-Cio-san w operze „Madama Butterfly” w 2010 r. zrealizowana przez Operę Śląską w reżyserii H. Konwińskiego oraz partia Elżbiety w „Don Carlosie” w spektaklu reż. W. Zawodzińskiego, który w 2012 r. został uznany za największe wydarzenie artystyczne Górnego Śląska. W 2012 r. wcieliła się w partię tytułową „Tosci” G. Pucciniego w Operze Śląskiej, którą także zrealizowała pół roku później na deskach Teatru Wielkiego w Łodzi. Najnowszą kreacją Anny Wiśniewskiej-Schoppy jest entuzjastycznie przyjęta realizacja „Madamy Butterfly” w reż. Janiny Niesobskiej, zaprezentowana na nowo wyremontowanej scenie Teatru Wielkiego w Łodzi. Anna Wiśniewska-Schoppa współpracuje także z Operą na Zamku w Szczecinie, gdzie miała przyjemność pracować przy uwspółcześnionej inscenizacji „Madamy Butterfly” G. Pucciniego w reż. Pii Partum.

Artystka uczestniczyła w wielu śpiewaczych kursach mistrzowskich. Jest solistką licznych koncertów kameralnych w kraju i za granicą.

Joanna Woś
Sopran koloraturowy | współpraca

Artystka łącząca w sposób mistrzowski arcytrudne partie koloraturowe z niezwykłą lekkością oraz wyczuciem stylu belcanta. Dysponuje dźwięcznym, nieskazitelnie czystym intonacyjnie głosem o bardzo szerokiej skali (sięgającej swobodnie F trzykreślnego). Imponująca lekkość i wyśmienita precyzja pozwala artystce brawurowo wykonywać nawet najtrudniejsze par ekoloraturowe bez najmniejszego wysiłku, zachowując przy tym wyjątkowe brzmienie i nezyjny styl bel canto. Laureatka wielu prestiżowych konkursów i festwali wokalnych. Nagrodzona m.in. I nagrodą na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Bilbao, wielokrotna laureatka Złotych Masek (nagród krytyków muzycznych).Debiutowała par ą tytułową w „Łucji z Lammermoor” G. Donize ego w Teatrze Wielkim w Łodzi, z którym, po ukończeniu tamtejszej Akademii Muzycznej, związała się na stałe. Gości także na wielu światowych scenach operowych m.in. w Royal Festival Hall w Londynie, Alte Oper we Frankfurcie, Deutsche Oper w Berlinie, Auditorium w Rzymie, CentrumGaliny Wiszniewskiej w Moskwie, Operze Narodowej w Wilnie, Operze Narodowej w Zagrzebiu, Nowosybirskim Teatrze Opery i Baletu oraz innych scenach operowych i salach koncertowych na całym świecie. Związana jest z Teatrem Wielkim w Łodzi, ale śpiewa również na innych polskich scenach operowych, m.in. w Teatrze Wielkim w Warszawie, Teatrze Wielkim w Poznaniu czy Operze Krakowskiej. Występowała pod kierunkiem wielu wybitnych dyrygentów, jak: Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Tadeusz Kozłowski, Jan Krenz, Jacek Kaspszyk, Gabriel Chmura, Mirosław J. Błaszczyk, Friedrich Haider, Will Crutch eld, Mar-co Baldieri, Andrea Licata, Massimiliano Caldi. Ma w repertuarze nie tylko par e stricte koloraturowe, jak Królowej Nocy w „Czarodziejskim flecie” W. A. Mozarta, Rozyny w „Cyruliku sewilskim” G. Rossiniego, Olimpii w „Opowieściach Hoffmanna” J. Ofenbacha, ale także wybitne kreacje dramatyczno-liryczne, jak partia Violety w „Traviacie” i Gildy w „Rigoletcie” G. Verdiego, Noriny w „Don Pasquale” G. Donizetego czy Anny Boleny w operze G. Donizetego. Bogaty jest również jej repertuaroratoryjno-kantatowy. Ma w swoim dorobku także wiele nagrań płytowych, m.in. z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Operą i Filharmonią Podlaską w Białymstoku czy Filharmonią Śląską w Katowicach.

Maciej Komandera
Tenor

Absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach. Od 1998 roku na stałe związany z Operą Śląską w Bytomiu. Warsztat wokalny doskonalił na kursach mistrzowskich Kałudii Kałudowa oraz Aleksandra Teligi, brał udział także w kursach aktorskich m.in. Wiesława Ochmana, Laco Adamika czy Marka Weiss-Grzesińskiego. Współpracuje z teatrami operowymi w Polsce i za granicą, m.in.: Operą Bałtycką, Operą „Nova” w Bydgoszczy, Operą Warneńską w Bułgarii oraz Operą w Kon­stancie w Rumunii, a także licznymi agencjami artystycznymi. W dorobku scenicznym posiada wiele pierwszoplanowych ról, takich jak, m.in.: Alfred w "Traviacie", Ismael w "Nabucco", Manrico w "Trubadurze", Radames w "Aidzie", tytułowa w "Don Carlosie", Książę Mantui w "Rigoletcie", Don Alvaro w "Mocy przeznaczenia", tytułowa w "Tannhäuserze", Siegmund w "Walkirii", Canio w "Pajacach", Turridu w "Rycerskości wieśniaczej", Don Jose w "Carmen", tytułowa w "Manru", Dymitr Samozwaniec w "Borysie Godunowie", Lenski w "Eugeniuszu Onieginie". Laureat Złotej Odznaki Honorowej za Zasługi dla Województwa Śląskiego oraz w 2011 roku Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury przyznawaną przez Mazowiecki Teatr Muzyczny w kategorii najlepszy śpiewak. W dorobku liczne występy w kraju i za granicą. W 2022 roku z zespołem Opery Śląskiej wystąpił na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

 

Szymon Komasa
Baryton | współpraca

Absolwent  Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi (dyplom z wyróżnieniem), Juilliard School oraz studia operowego przy Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Zwycięzca i laureat międzynarodowych konkursów wokalnych, m.in. BBC Cardiff Singer of the World, Giacomo Puccini International Competition, Marcella Sembrich International Competiton, Giulio Gari Competition, Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. V. Dunne, Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. G. Lissner, Konkursu Wokalnego im. Ady Sari. Śpiewał na scenach operowych w USA, Włoszech, Niemczech, Anglii, Austrii. Z recitalami wokalnymi wystąpił w Carnegie Hall (USA) i Wigmore Hall (Anglia). W Polsce  śpiewał arie w Czarodziejskim flecie, Potępieniu Fausta, Strasznym dworze, Cyganerii i Czarodziejskiej górze.  W 2015 r. nominowany do Paszportu Polityki, a w 2016 r. otrzymał medal Prezydenta RP za najlepszy debiut operowy.

Stanislav Kuflyuk
Baryton

Baryton. Pochodzi z Iwano-Frankowska (Stanisławów) na Ukrainie, gdzie ukończył Wydział Wokalny na Akademii Sztuki. Jest zdobywcą Grand Prix w konkursie wokalistyki Sztuka XXI wieku w Lempala w Finlandii (2006), III Nagrody w Międzynarodowym Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu (2011), Grand Prix i I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Wokalistyki Operowej im. Adama Didura w Bytomiu (2012) oraz XIII Nagrody Teatralnej im. Jana Kiepury (2019) dla najlepszego śpiewaka operowego. Solista współpracuje z najważniejszymi teatrami operowymi i filharmoniami w kraju i za granicą, gdzie śpiewa: partie tytułowe w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego i Don Giovannim Mozarta, Hrabiego Luny w Trubadurze, Markiza Rodrigo di Posy w Don Carlosie Verdiego, Walentego w Fauście Gounoda, Sir Forda w Falstaffie Verdiego, Miecznika w Strasznym dworze, Janusza w Halce Moniuszki, Marcella w Cyganerii Pucciniego, Figara w Cyruliku sewilskim Rossiniego, Lorda Ashtona w Łucji z Lammenmooru Donizettiego, Sharplessa w Madame Butterfly Pucciniego, Hrabiego Almavivy w Weselu Figara Mozarta. Bierze udział w wielu festiwalach w kraju i na świecie, m.in.: Letnim Festiwalu Opery Krakowskiej, Bydgoskim Festiwalu Operowym, wrocławskim Festiwalu Oper Współczesnych i Bregenzer Festspiele (2014). Od 2015 roku wykonuje partię Księcia Jeleckiego w Damie pikowej Czajkowskiego, a od 2019 partię tytułową w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego na scenie moskiewskiego Teatru Bolszoj. Współpracuje z Teatrem Wielkim - Operą Narodową, gdzie wykonuje partię Miecznika w Strasznym dworze Moniuszki. W 2017 roku wystąpił w partii tytułowej w prapremierze opery sakralnej Mojżesz Antona Rubinsteina w Filharmonii Narodowej w Warszawie nagranej dla wytwórni Warner Classics. 

Bogdan Kurowski
Bas

Urodzony w 1956 r. w Częstochowie. W latach 1974-78 uczeń Średniej Szkoły Muzycznej w Częstochowie w klasie śpiewu mgr Anny Porwik-Pniok.W 1984 roku ukończył Akademię Muzyczną w Warszawie w klasie śpiewu solowego prof. Edmunda Kossowskiego, z wynikiem bardzo dobrym.W latach 1986-2001 doskonalił swój warsztat wokalny pod opieką Sławomira Książka. Debiut operowy w partii Don Alfonsa na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie w 1982 roku.

W sezonie 1983-84 – solista opery w Bydgoszczy.
/JOWISZ, SKOŁUBA, CHORĄŻY./

Od 1984 -solista Opery Śląskiej w Bytomiu.
/SKOŁUBA, BASILIO, GREMIN, STOLNIK, SIMONE, SPARAFUCILE, ZACCARIA, SARASTRO, IL MAESTRO, UBERTO, COLLINE, WOJEWODA, KOMENDANT OBOZU, FERRANDO, FRANK, MEFISTO, ALWISE, ŻUPAN, KOMANDOR, ŚW.PIOTR, RAMFIS, GUŚLARZ, OLLENDORF./

Od 1991-95 -współpracuje z Warszawską Operą Kameralną .
/OSMIN, BARTOLO, KOMANDOR./

Od czerwca do sierpnia 1991 występuje w Wiedeńskiej Kammeroper z którą wyjeżdża na tournee po Japonii i Korei w październiku i listopadzie 1991 r. /KOMANDOR/

Od 1993-95 – solista Teatru Wielkiego w Łodzi.
/SKOŁUBA, STOLNIK, MEFISTO, RAMFIS, DALANDT, COLLINE, SAMUEL, GALICKI, PASQUALE, /współpraca w następnych latach /
FERRANDO, DULCAMARA, ZACCARIA, SPARAFUCILE./

Od 1995-98 – solista Teatru Wielkiego w Poznaniu.
/ZACCARIA, PEDAGOG, SKOŁUBA, BASILIO, BARTOLO, FERRANDO, LEJZOR, WAARŁAM. SZOSTAK,GUARDIANO./

Współpracuje z teatrami operowymi w Szczecinie i Krakowie, a także z grupą szwajcarską i niemiecką występując na scenach i salach koncertowych całej Europy. /SKOŁUBA, STOLNIK, FERRANDO, ZACCARIA, OSMIN, OROVESO, SARASTRO, BASILIO, SPARAFUCILE, RAMFIS, FARAON, COLLINE./

Od 2003 solista Narodneho Divadla Morawskosleskeho w Ostravie.
/GALICKI, ZACCARIA, SARASTRO, DIED MOROZ, DULCAMARA, WODNIK, BANCO, FOTIS, DON ALFONSO/

W 1999 wystąpił na scenie gliwickiej w przedstawieniu opartym na muzyce Gershwina wykonując partię Porgiego. Repertuar operowy i operetkowy obejmuje ponad 60 partii. Ponad 20 partii oratoryjnych i ponad 200 pieśni. Wystąpił w ponad 2500 przedstawieniach na scenach polskich i zagranicznych./Niemcy,Francja, Wielka Brytania, Hiszpania, Włochy, Austria, Szwajcaria, Irlandia, Holandia, Belgia, Luxemburg, Dama, Szwecja ,Grecja, Cypr, Jugosławia, Czechy, Litwa, Ukraina, Japonia, Korea. Finalista konkursów wokalnych w Krynicy (1984), Warszawie (1984), Barcelonie (1989) iBregenz(1991). Brał udział w światowej prapremierze opery Mikisa Theodorakisa „Elektra” w Luksemburgu w 1995 r. oraz w polskiej prapremierze „Maksymilian Kolbe” Domenique Probsta w Bytomiu w 1990 roku. Od 1996 roku prowadzi Agencję Artystyczną organizując koncerty muzyki popularnej i muzyki sakralnej.  W 2022 roku z zespołem Opery Śląskiej wystąpił na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

Andrzej Lampert
Tenor

Tenor. Solista Opery Śląskiej

Chorzowianin. Absolwent Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie prof. dr hab. Renaty Danel oraz Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie ad. II st. Janusza Borowicza.  W latach 2011-2022 pozostawał pod stałą opieką wokalną prof. Heleny Łazarskiej. Laureat m. in. XV Międzynarodowego Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu, a także Międzynarodowej Letniej Akademii Uniwersytetu Mozarteum w Salzburgu w 2013 r. W latach 2013-2018 Solista Opery Krakowskiej. Od 2020 r. solista Opery Śląskiej w Bytomiu, w której zadebiutował w 2010 r. partią Alfreda w „Traviacie” G. Verdiego w reż. W. Ochmana. Brał udział w licznych nagraniach, m. in.  III Symfonii „Pieśń o nocy” K. Szymanowskiego z NOSPR pod batutą Maestro Alexandra Liebreicha czy opery „Hagith” K. Szymanowskiego z Orkiestrą Polskiego Radia pod batutą Maestro Michała Klauzy nagrodzonej Fryderykiem 2020. Podczas realizacji fonograficznych współpracował też z zespołem PIN i Sarah Brightman (album Symphony, 2008). Laureat XI Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury w kategorii Najlepszy Śpiewak Operowy, Nagrody im. Zbigniewa Grucy „Dziennika Teatralnego” oraz „Złotej Maski” za rolę wokalno-aktorską w spektaklu „Romeo i Julia” w Operze Śląskiej w reż. M. Znanieckiego. Laureat Austriackiej Nagrody Teatrów Operowych (Österreichischer Musiktheaterpreis) za rolę Pasterza w "Królu Rogerze" K. Szymanowskiego w reż. H. Müller-Brandesa wystawionej w Operze w Grazu. W 2022 roku z zespołem Opery Śląskiej wystąpił na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

Wiesław Ochman
Tenor | współpraca

Tenor, którego błyskotliwa kariera od ponad 50. lat związana jest z największymi scenami operowymi świata. Nim dokonał życiowego wyboru w latach 1954-60 studiował na Wydziale Ceramiki w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, gdzie uzyskał tytuł magistra inżyniera. W trakcie studiów kształcił swój głos pod kierunkiem Gustawa Serafina w Krakowie, a po zaangażowaniu do Opery Śląskiej doskonalił sztukę wokalną pod kierunkiem Marii Szłapak.

Na scenie bytomskiej zadebiutował w 1960 roku partią Muezina w „Casanowie” Ludomira Różyckiego, a następnie kreował rolę Edgara w „Łucji z Lammermoor” Gaetana Donizettiego. W trakcie następnego sezonu śpiewał tu m.in. partie Stefana w „Strasznym dworze” Stanisława Moniuszki, Nadira w „Poławiaczach pereł” Georgesa Bizeta, Lionela w „Marcie” Friedricha Flotowa i Maksa w „Wolnym strzelcu” Carla Marii von Webera. W sezonie 1963/64 występował w Operze Krakowskiej, gdzie włączył do swojego repertuaru partię Cavaradossiego w „Tosce” Giacomo Pucciniego oraz Młodego Króla w „Hagith” Karola Szymanowskiego. W 1964 roku zaangażowany w Teatrze Wielkim w Warszawie – występował m.in. jako Jontek w „Halce” Stanisława Moniuszki, tytułowy bohater w „Fauście” Charlesa Gounoda, Don José w „Carmen” i Cavaradossi w „Tosce”. W latach 1966-68 rozpoczął międzynarodową karierę. Od tej pory występuje regularnie na największych scenach operowych i estradach świata, m.in.: w mediolańskiej La Scali, Metropolitan Opera w Nowym Jorku, operach w Barcelonie, Berlinie, Buenos Aires, Chicago, Hamburgu, Madrycie, Moskwie, Paryżu, Rzymie, Salzburgu, San Francisco, Sewilli i Wiedniu. Uczestniczy w najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych, podczas których towarzyszą mu zespoły prowadzone przez najwybitniejszych dyrygentów.

Dokonał wielu nagrań radiowych, nagrał też ponad pięćdziesiąt płyt dla renomowanych wytwórni z partiami w takich dziełach, jak „Salome” Richarda Straussa, „Requiem” i „Idomeneo” Wolfganga Amadeusza Mozarta pod dyrekcją Karla Böhma (DG), „Stabat Mater” Antonina Dworzaka, IX Symfonia d-moll Ludwika van Beethovena pod batutą Rafaela Kublika (DG), Missa Solemnis c-moll Wolfganga Amadeusza Mozarta z Claudio Abbado, „Jenufa” Leoša Janáčka pod batutą Charlesa Mackerrasa (Decca), „Wojna i Pokój” Sergiusza Prokofiewa pod batutą Mścisława Roztropowicza (Erato).

Ważnym elementem działalności Wiesława Ochmana stała się działalność charytatywna. W roku 1998 z okazji 200-lecia urodzin Adama Mickiewicza artysta zebrał prace malarzy polskich, które wystawiono na licytacji w Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku. Cały zysk został przekazany na remont Domu Muzeum Mickiewicza w Wilnie. Tam też 7 marca 1999 roku odbył się recital Ochmana, poprzedzający kolejna aukcję zebranych przez artystę w Polsce obrazów na rzecz Stowarzyszenia „Nasza Częstochowa”. Uzyskane pieniądze są przekazywane na rzecz wspierania kultury i na stypendia. Znaczne kwoty otrzymała już kilkakrotnie Opera Śląska. Swoją pasję społecznikowską realizuje od roku 1993 także jako szef artystyczny i uczestnik dorocznych koncertów pt.: „Wiesław Ochman i Jego Goście” w Zawierciu, z których dochód przeznaczony jest na wspieranie Fundacji Pomocy dla Szpitala w Zawierciu „Auxilium”. Po 1999 roku Wiesław Ochman zajął się także reżyserią wystawiając w Operze Śląskiej „Don Giovanniego” Wolfganga Amadeusza Mozarta, „Traviatę” Giuseppe Verdiego, „Carewicza” Franza Lehara, „Eugeniusza Oniegina” Piotra Czajkowskiego, „Borysa Godunowa” Modesta Musorgskiego”, „Carmen” Georgesa Bizeta i „Straszny dwór” Stanisława Moniuszki.

Odrębnym rozdziałem pasji artystycznej Wiesława Ochmana jest malarstwo. Artysta ma w dorobku ponad 70 ekspozycji indywidualnych. Jest laureatem Nagrody Państwowej II stopnia (1973 r.) oraz Miasta Krakowa (1976 r.). W 1977 Prezydent Warszawy odznaczył Wiesława Ochmana Medalem 400-lecia Stołeczności Warszawy, a Prezydent RP uhonorował Krzyżem Komandorskim Orderu z Gwiazdą Odrodzenia Polski. Jest również Kawalerem „Orderu Uśmiechu” oraz obywatelem honorowym Bytomia, Zawiercia i Zelowa. Otrzymał także odznakę Zasłużonego dla województwa śląskiego, złoty Medal „Zasłużony kulturze – Gloria Artis”; jest członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, a także doktorem honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i Akademii Muzycznej im. J. I. Paderewskiego w Poznaniu. Jego imieniem nazwane jest Rondo w Zawierciu.

Wiesław Ochman przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego Rady Programowej Opery Śląskiej, z którym to teatrem czuł się i czuje zawsze szczególnie związany, jako sceną swego debiutu operowego i początków wielkiej kariery artystycznej. We wrześniu 2013 r. pełnił funkcję dyrektora artystycznego i pedagoga I Europejskiej Akademii Sztuki Wokalnej w Operze Śląskiej w Bytomiu.

Piotr Rachocki
Tenor

AbsolwentAkademii Muzycznej w Katowicach - Wydziału Wokalno-Aktorskiego w klasie śpiewu solowego u prof. Jana Ballarina. Uczestniczył w wielu konkursach mistrzowskich, m.in. Vratislavia Cantas u Helmuta Rielinga w Weimarze. Wykonuje repertuar oratoryjno-kantatowy i lirykę wokalną od renesansu do muzyki współczesnej. Ma na swoim koncie szereg ról w spektaklach operetkowych i operowych w Operze Śląskiej w Bytomiu ("Zemsta nietoperza", "Wesoła wdówka", "Cyganeria", "Nabucco", "Phantom", "Borys Godunow", "Eugeniusz Oniegin", "Straszny dwór", "Madame Butterfly", "Aida"). Prowadzi działalność pedagogiczną i występuje z recitalami w kraju i za granicą.

Adam Sobierajski
Tenor

Tenor. Solista Opery Śląskiej

W 2005r. ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Katowicach w klasie śpiewu prof. Alicji Słowakiewicz – Wolańskiej.  Obecnie solista Opery Krakowskiej oraz Opery Śląskiej w Bytomiu.  Jest laureatem IV (2006r.) i II (2008r.) nagrody na Konkursie Operetkowym im. I. Borowickiej w Krakowie. W 2008r. zdobył wyróżnienie i 4 nagrody specjalne  ( w tym dla Najlepszego Tenora ) na Międzynarodowym Konkursie Operowym im. A. Didura w Bytomiu. Jest również zdobywcą III nagrody na I Europejskim Konkursie Tenorów w Sosnowcu  (2009r.). W  2014 r. występował w muzycznym programie TVP2 „SuperSTARcie „ reprezentując gatunek muzyczny – Opera . Ponadto gościnnie współpracuje z Operą Wrocławską , Operą Nova w Bydgoszczy,  Teatrem Wielkim w Łodzi.  Prowadzi również bogatą działalność koncertową występując w takich miejscach jak NOSPR w Katowicach oraz  Filharmonie : Zabrzańska,  Śląska,  Krakowska,  Łódzka, Bydgoska, Płocka, Toruńska, Olsztyńska. Jego repertuar obejmują główne partie operowe jak: Tamino  (Czarodziejski flet ), Don Ottavio  ( Don Giovanni ), Almaviva  ( Cyrulik Sewilski ), Don Narcisio  ( Turek w Italii ), Nemorino  ( Napój Miłosny ), Leicester  ( Maria Stuarda ), Alfred  ( La Traviata ), Leński  (Eugeniusz Oniegin ), Rodolfo  ( Cyganeria ) oraz operetkowe jak: Adam  ( Ptasznik z Tyrolu ), Su -Czong  ( Kraina Uśmiechu ), Tassilo  ( Hrabina Marica ), Edwin  ( Księżniczka Czardasza ), Barinkay ( Baron Cygański ). W 2022 roku z zespołem Opery Śląskiej wystąpił na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

 

 

Grzegorz Szostak
bas

Ukończył studia na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, a następnie w łódzkiej Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów. Debiutował na scenie Teatru Wielkiego - Opery Narodowej rolą Szóstaka we Flisie Moniuszki. Wykładowca Uniwersytetu Łódzkiego w Zakładzie Dialektologii Polskiej i Logopedii oraz Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi na kierunkach pedagogika oraz pedagogika tańca.

W latach 1993-2004 solista Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego, w latach 2003-2012 był pierwszym solistą Teatru Muzycznego w Lublinie. Współpracuje z Teatrem Wielkim - Operą Narodową, Operą i Filharmonią Podlaską w Białymstoku, Operą Krakowską i Operą Wrocławską. Brał udział w koncertach i przedstawieniach w całej Europie, m.in. w Pałacu Festiwalowym w Cannes oraz w Montreux; śpiewał podczas koncertu dla belgijskiej rodziny królewskiej, a także księżnej i księcia Luksemburga.

W jego repertuarze znajduje się ponad 80 partii solistycznych, takich jak: Skołuba i Zbigniew w Strasznym dworze Moniuszki, Don Basilio i Don Bartolo w Cyruliku sewilskim Rossiniego, Sarastro w Czarodziejskim flecie Mozarta, Lindorf, Coppelius, Dr Miracle, Dapertutto oraz Crespel w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha, Wodnik w Rusałce Dvořaka, Zaccaria w Nabuccu, Filip II, Wielki Inkwizytor w Don Carlu, Ramfis w Aidzie Verdiego, Książę Griemin w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego, tytułowa w Don Pasquale Donizettiego, Timur w Turandot Pucciniego, Tewje w Skrzypku na dachu Bocka. Występował również na deskach Opery w Dubaju. Stały współpracownik Brennecke-art e.U. Künstler - und Eventagentur - Austria. Z powodzeniem wykonuje również basowe partie oratoryjno-kantatowe: W. A. Mozart - Requiem, G.F. Hëndel - Mesjasz, G. Verdi - Messa da Requiem, A. Dvořak - Stabat Mater, G. Mahler - VIII symfonia (Tysiąca), W. Kilar - Missa pro Pace.

Współpracował z takimi reżyserami, jak: Harry Kupfer, Dieter Kaegi, Herbert Adler, Anette Leistenschneider, Giorgio Madia, Waldemar Zawodziński, Roberto Skolmowski, Jerzy Gruza, Andrzej Strzelecki, Mariusz Treliński, Tomasz Konina, Jerzy Stuhr, Krystyna Janda, Michał Znaniecki, Maria Sartova, Barbara Wysocka, Wojciech Adamczyk oraz z dyrygentami: Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Tadeusz Kozłowski, Michał Klauza, Mirosław J. Błaszczyk, Mieczysław Dondajewski, Ewa Michnik, Vladimir Kiradjiev, Evgeny Volynsky, Gabriel Chmura, Łukasz Borowicz, Tomasz Tokarczyk, José Maria Florêncio, Ruben Silva, Carlo Montanaro, Patrick Fournillier, Grzegorz Nowak, Adam Banaszak, Bassem Akiki.

Aleksander Teliga
Bas | współpraca

Wybitny polski śpiewak zaliczany do czołówki europejskich basów. Ukończył studia magisterskie w Konserwatorium im. M. Łysenki we Lwowie na wydziale wokalno-aktorskim. Zadebiutował w wieku 20 lat na scenie Teatru Wielkiego we Lwowie. Od 1989 roku mieszka i pracuje w Polsce. W swoim bogatym repertuarze posiada m.in. Zaccaria w „Nabucco”, Filip w „Don Carlosie”, Silva w „Ernanim”, Ramfis w „Aidzie”, Banco w „Makbecie”, Scarpia w „Tosce”, Mefisto w „Fauście”, Escamilio w „Carmen”, Dzikoj w „Katii Kabanovej”, Wodnik w „Rusałce”, Borys w „Borysie Godunowie”, Car Dodon w „Złotym Koguciku”, Griemin w „Eugeniuszu Onieginie”, Generał w „Graczu” Prokofiewa, Boris Tymofiejewicz w „Lady Makbet mceńskiego powiatu” Szostakowicza. Występował na deskach m.in. Staatsoper Berlin, Opera Dortmund, The Royal Danish Opera House Kopenhaga, Opera Lyon, Opera de Monte-Carlo, Grand Teatro del Liceu w Barcelonie, Royal Theater w Dublinie, Teatro dell’ Opera di Roma, Teatro Communale w Bolonii, Gran Teatro la Fenice w Wenecji, Opera Nacional de Mexico, Teatro Santiago de Chile, Opera Narodowa Teatr Wielki w Warszawie, Grand Théâtre de Genève, National Finnish Opera, Teatro Colon w Buenos Aires. Za swoje największe osiągnięcia uważa 6 produkcji w mediolańskiej La Scali oraz 4 produkcje w Teatrze Bolszoj w Moskwie. Występował w gronie światowej sławy śpiewaków, m.in.: D. Dessi, D. Schellenberger,E. Obrazcowej, D. Hvorostowskiego, F. Furlanetto, P. Gavanelliego, G. Bartoliniego czy M. Kwietnia. Współpracował z uznanymi dyrygentami i reżyserami m.in. D. Barenboim, Y. Temirkanov, D. Gatti, G. de Bozio, B. Herzl, S. Guadanio, V. Yurowsky, V. Sinajskij, A. Wiediernikov czy Kazushi Ono. Ma na swoim koncie zagraniczne nagrania CD oraz DVD. W 2013 r. brał udział w nagraniu „Verbum Nobile” St. Moniuszki dla wydawnictwa DUX; nagranie otrzymało prestiżową nagrodę International Classical Music Awards przyznawaną w branży fonografii klasycznej. W 2015 r. w Teatrze Bolszoj w Moskwie zrealizował nagranie „Dzieci Rosenthala” L. Diesiatnikova dla wydawnictwa Sony Classical Records. Posiada liczne nagrody ZASP-u oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 1991 roku otrzymał Złotą Maskę za rolę Silvy w „Ernanim” G. Verdiego. W 1993 roku został nagrodzony Złotą Maską za rolę Mefista w „Fauście” Ch. Gounoda. W 2003 roku obronił przewód doktorski w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. W roku 2005 otworzył pierwszą w Polsce Prywatną Szkołę Operową. W 2007 rozpoczął cykl Europejskiego Festiwalu Muzycznego Gloria. W 2009 za szczególne osiągnięcia został nagrodzony przez Związek Artystów Scen Polskich statuetką Ariona. Od roku 2015 wykłada na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina – Wydziale Instrumentalno-Pedagogicznym w Białymstoku.

Juliusz Ursyn-Niemcewicz
Tenor

Urodził się w Gliwicach gdzie pobierał pierwsze lekcje śpiewu pod kierunkiem prof. Jana Ballarina. Studia wokalne ukończył w Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie śpiewu prof. Krystyny Szczepańskiej. Niedługo potem rozpoczął regularną działalność koncertową jako solista w kraju i za granicą – Austria, Francja, Hiszpania, Belgia, Niemcy. Był stypendystą uczelni muzycznych w Lozannie i Genewie, brał udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez prof. Jean C. Aubera i prof. P. Lisicjana.

Od 1995 roku – stale związany jest z Operą Śląską gdzie debiutował partią Cania w „Pajacach” Leoncavalla. Tam stworzył także wiele znaczących kreacji scenicznych – Jontek w „Halce”, Pinkerton w „Madame Butterfly”, Sinobrody w „Rycerzu Sinobrodym”, Enzo Grimaldo w „Giocondzie”, Edwin w „Ksieżniczce czarasza” Dymitr Samozwaniec w „Borysie Godunowie”, Alfred w „Traviacie” Camil w „Wesołej wdówce”. Występował także na europejskich scenach operowych. Jego zagraniczny debiut to Cavaradossi w „Tosce” Pucciniego. Partię tę otrzymał w drodze castingu, do którego stanęło 120 tenorów z całego świata. Wygrał tenor z Bytomia. Cavaradossiego śpiewał w Operze Berlińskiej oraz Neubrandenburgu w niekonwencjonelnej inscenizacji Chrystiana von Goetza.
Po sukcesach w „Tosce” stanął do kolejnego castingu, tym razem na rolę Księcia w „Rigoletcie”. I znowu wygrał, premiera odbyła się w Operze Poczdamskiej /2002r./ w reżyserii Manfreda Straube. Obie te partie kreował także na scenach w Hannoverze, Düsseldorfie, Londynie i Neapolu.

Wiele nagrywał dla Polskiej Telewizji, m.in. „Siwą mgłę” Wojciecha Kilara z Narodową Orkiestrą Symfoniczną PR pod dyr. Antoniego Wita, „Mszę kreolską” Ramireza oraz pieśni Fryderyka Chopina którymi wraz z Wojciechem Świtałą otwierał m.in. Rok Chopinowski w Londynie /1999/ wykonując je także przed królową angielską Elżbietą. Był także bohaterem licznych programów telewizyjnych TVP3.

Często koncertuje z polskimi orkiestrami filharmonicznymi, jest stałym gościem Krynickich Festiwali im. Jana Kiepury w galowych wieczorach Bogusława Kaczyńskiego, wielokrotnie występował z koncertami muzyki operowej w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie – Nowy Jork, Toronto, Chicago, Ontario….

Od dwóch sezonów współpracuje z Teatrem Wielkim w Warszawie.

Adam Woźniak
Baryton

Absolwent Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy (klasa prof. J. Greszty). Debiutował na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu rolą Zbigniewa w „Strasznym dworze”. Solista Opery Śląskiej w Bytomiu; współpracuje z takimi scenami jak, m.in.: Opera Nova w Bydgoszczy, Opera Bałtycka, Opera i Filharmonia Podlaska oraz Czech Opera Praga. W dorobku artystycznym posiada wiele pierwszoplanowych ról, takich jak: Scarpia w „Tosce” G. Pucciniego, Barnaba w „Giocondzie” A. Ponchellego, Markiz Posa w „Don Carlosie” czy tytułowy bohater w „Nabuccu” G. Verdiego. W 2013 r. zadebiutował na Festiwalu Wagnerowskim w Bayreuth wykonując monolog Wotana z „Walkirii” oraz duet Holendra i Senty  z „Holendra Tułacza”. W 2017 brał udział w koncercie „Music of the night” organizowanym przez Filharmonię Opolską. W tym samym roku śpiewał w plenerowym, widowiskowym wystawieniu „Strasznego Dworu” Stanisława Moniuszki, przygotowanym przez Filharmonię Dolnośląską w Jeleniej Górze w reżyserii Tomasza Janczaka w ramach I Edycji Karkonoskiego Festiwalu Operowego. Występował  w koncertowym wykonaniu lirycznej opery Piotra Czajkowskiego „Jolanta” na Europejskim Festiwalu Muzycznym „Gloria” w Białymstoku. Artysta kreuje również role z repertuaru operetkowego m.in. w „Baron cygański”, „Orfeuszu w piekle”, „Zemście nietoperza” oraz  musicalowego ( „My Fair Lady”). W 2022 roku z zespołem Opery Śląskiej wystąpił na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

Zbigniew Wunsch
Bas

Urodzony w 1968 roku. Karierę artystyczną rozpoczął w Państwowym Zespole Ludowym Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Na scenie operowej zadebiutował partią Barda w przedstawieniu „Krakowiacy i Górale” (w reżyserii Krzysztofa Kolbergera), w roku 1991, w Teatrze Wielkim w Warszawie. W 1992 r. wystąpił w głównej roli Antonia w musicalu ‚Tides and Waves” na olimpiadzie kulturowej w Barcelonie. Od 1993 do 1996 roku był solistą Opery i Operetki w Szczecinie i Opery „Nova” w Bydgoszczy. W roku 1996 został solistą Opery Śląskiej w Bytomiu. Do najważniejszych ról, które kreował, należą: Zbigniew w ” Strasznym dworze”, Alvise w „Giocondzie”, Sarastro w „Czarodziejskim flecie”, Leporello w „Don Giovanim”, Gremin w „Eugeniuszu Onieginie”, Hermann w „Tannhauserze”, Ramfis w „Aidzie”, partia tytułowa w „Borysie Godunowie”, Tonio w „Pajacach”, Torreador w „Carmen”, Raimond w „Łucji z Lammermoor”, Zachariasz w „Nabucco” , którą to partię zaśpiewał ponad 120 razy podczas tournee Opery Śląskiej po krajach Europy Zachodniej. Współpracuje z Operą Krakowską. W 2022 roku z zespołem Opery Śląskiej wystąpił na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

Łukasz Załęski
Tenor

Jeden z najaktywniejszych polskich tenorów młodego pokolenia. Pomimo wciąż młodego wieku w swoim repertuarze posiada ponad dwadzieścia pierwszoplanowych partii operowych i operetkowych. Regularnie występuje na niemal wszystkich scenach operowych w Polsce, kreując role protagonistów. Latem 2022 roku zadebiutował na Bregenz Festival 2022 jako Pinkerton w premierowej produkcji spektaklu G. Pucciniego „Madama Butterfly” i powróci do tej roli w 2023 roku.

W sezonie 2022/2023 zadebiutował w Tiroler Landestheater jako Szujski w „Borysie Godunowie” M. Musorgskiego oraz w Litewskim Narodowym Teatrze Opery i Baletu (LNOBT) jako Książę Mantui w „Rigoletcie” G. Verdiego. Wśród najważniejszych wydarzeń tego sezonu należy wymienić m.in. Alfredo w „Traviacie” G. Verdiego w LNOBT, debiut w roli tytułowej w „Fauście” Ch. Gounoda w Operze Nova w Bydgoszczy; Pinkerton w „Madamie Butterfly” G. Pucciniego na Bregenz Festival 2023.

Jego debiut operowy to Edgardo w „Lucia di Lammermoor” w Operze Śląskiej w 2014 roku. Profesjonalną karierę sceniczną rozpoczął jednak już w 2010 roku, występując w prapremierze opery "Kochankowie z klasztoru Valdemosa" Marty Ptaszyńskiej w Teatrze Wielkim w Łodzi. Jego najważniejsze role operowe to: Pinkerton (G. Puccini - Madama Butterfly), Rodolfo (G. Puccini - La Bohème), Don Carlo (G. Verdi – Don Carlo), Faust (H. Berlioz - La damnation de Faust), Książę (A. Dvořák - Rusalka), Edgardo (G. Donizetti - Lucia di Lammermoor), Faust (Ch. Gounod - Faust), Książę Mantui (G. Verdi - Rigoletto), Stefan (S. Moniuszko - Straszny Dwór), Jontek (S. Moniuszko – Halka) oraz Kazimierz (S. Moniuszko - Hrabina). Doskonale odnajduje się także w rolach operetkowych. W repertuarze posiada następujące partie: Tassilo (I. Kálmán - Gräfin Mariza), Barinkay (J. Strauss - Der Zigeunerbaron) oraz Sou-Chong (F. Lehar - Das Land des Lächelns).

Laureat I Nagrody I Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. Bogdana Paprockiego, a także zdobywca nagrody specjalnej dla najlepszego tenora konkursu, wyróżnienia za najlepsze wykonanie arii Stanisława Moniuszki oraz 7 nagród pozaregulaminowych.

Z przytupem świętował 200. urodziny Stanisława Moniuszki - wystąpił jako Stefan w premierze opery "Straszny Dwór" w Operze Nova w Bydgoszczy w reż. Natalii Babińskiej (spektakl zainaugurował XXVI Bydgoski Festiwal Operowy), jako Kazimierz w premierze opery "Hrabina" w Operze Bałtyckiej w Gdańsku w reż. Krystyny Jandy oraz jako Max w ostatniej operze S. Moniuszki "Beata" w Operze Krakowskiej.

W ramach obchodów 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości wziął udział w unikatowym na skalę światową projekcie "100 na 100. Muzyczne dekady wolności", wykonując w sali koncertowej NOSPRu pod dyrekcją Michała Klauzy tenorową partię solową w "Te Deum" W. Kilara. W jego dorobku płytowym znajdują się nagrania oper S. Moniuszki: „Beata”, gdzie zaśpiewał partię Maxa (nagrana przez polską wytwórnię płytową DUX) oraz „Hrabina”, gdzie kreował partię Kazimierza. Pracował ze znakomitymi reżyserami oraz dyrygentami, m.in. Enrique Mazzola, Andreas Homoki, Oliver von Dohnányi, Thaddeus Strassberger, Ričardas Šumila, Yi-Chen Lin, Tadeusz Kozłowski, Michał Klauza oraz Maciej Prus.

W sezonie 2023/2024 m.in. zadebiutuje jako Riccardo w „Balu Maskowym” G. Verdiego i Giano Giani w „Beatrix Cenci” L. Różyckiego oraz powróci do swoich popisowych ról m.in. Don Carlo, Rodolfo, Książę Mantui oraz Pinkerton.

Kamil Zdebel
Baryton

Edukację muzyczną rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Tarnowskich Górach w klasie skrzypiec. W 2007 roku został laureatem I nagrody amatorskiego konkursu wokalnego „Śląskie śpiewanie” organizowanego przez ZPiT Śląsk im. Stanisława Hadyny. Studia wokalne podjął w 2008 roku w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w klasie prof. Jana Ballarina na Wydziale Wokalno-Instrumentalnym. Ukończył je w 2013 roku. Brał udział w kursach wokalnych prowadzonych przez: Wiesława Ochmana, Daniela Weeksa, Ryszarda Karczykowskiego. W studenckim przedstawieniu wileńskiej wersji "Halki" Stanisława Moniuszki był odtwórcą partii Jontka. Uczestniczył w III i IV Międzynarodowym Konkursie Wokalistyki Operowej im. Adama Didura w Bytomiu oraz w I Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Andrzeja Hiolskiego w Kudowie-Zdroju. Debiutował na scenie Gliwickiego Teatru Muzycznego w przedstawieniu operetkowym „Wesoła wdówka” Franza Lehara w roli Cascady, obecnie jest solistą Opery Śląskiej w Bytomiu wykonując partie Ottokara w operetce Johana Straussa „Baron cygański”, Freda w „My fair lady” Fredericka Loewe, Dancaira w „Carmen” Georgesa Bizeta, Schaunarda, Marcela w „Cyganerii” Giacomo Pucciniego, partię tytułową w operze „Don Giovanni” Wolfganga Amadeusza Mozarta, Falkego w „Zemście nietoperza” Johanna Straussa, partię tytułową w „Phantomie” Maury Yestona, Janusza w „Halce” Stanisława Moniuszki,  Stanisława w „Verbum Nobile” Stanisława Moniuszki, Piątego Chama w „Królu Ubu” Krzysztofa Pendereckiego, Daniłły w „Wesołej wdówce” Franza Lehára, Brata Melitone, Burmistrza w „Mocy przeznaczenia” Giuseppe Verdiego, Mercutia, Parysa w „Romeo i Julii" Charlesa Gounoda, Yamadori w „Madamie Butterfly” Giacomo Pucciniego, Nardo w „Rzekomej ogrodniczce” Wolfganga Amadeusza Mozarta, Don Curzia w „Don Desiderio” Józefa Michała Ksawerego Poniatowskiego. W czerwcu 2018 roku debiutował na scenie Teatru Wielkigo - Opery Narodowej w Warszawie w partii Moralesa w „Carmen” Georga Bizeta, obecnie wykonuje na deskach Teatru Wielkiego - Opery Narodowej partię Jontka w wersji wileńskiej opery „Halka” Stanisława Moniuszki oraz w Warszawskiej Operze Kameralnej dla której też dokonał nagrania dla telewizji polskiej. Współpraca z Filharmonią Śląską, Zabrzańską, Warmińsko-Mazurską, Częstochowską, Pomorską. Dwa nagrania dla Radia Katowice w audycjach kierowanych do dzieci w wieku przedszkolnym. Na swoim końcie ma również koncert dla ofiar Holokaustu w Auschwitz w dziele „Requiem for Auschwitz” Rogera Moreno Rathgeba pod dyrekcją Riccardo Sahiti, „Pieśni Doliny Jozafata” Jana Kantego Pawluśkiewicza pod dyrekcją Ewy Strusińskiej, „Requiem” Krzysztofa Herdzina pod dyrekcją kompozytora.

Inspicjenci
Jadwiga Bacik
Inspicjentka
Krystyna Siedlik
Inspicjentka
Korepetytorzy solistów
Larysa Czaban
Korepetytorka solistów

Korepetytorka, pianistka. Urodzona na Ukrainie, na stałe mieszka w Polsce. Z wyróżnieniem ukończyła Akademię Muzyczną im. S. Prokofiewa w Doniecku. Już podczas studiów zaczęła pracować  jako pianistka i kameralistka. W 1992 r. została laureatką I Międzynarodowego Konkursu Muzyki Kameralnej „Złota jesień” w Chmielnicku (Ukraina). Jako korepetytorka solistów i akompaniatorka współpracowała z Akademickim Teatrem Opery i Baletu oraz Akademią Muzyczną w Doniecku. Od roku 1998 związana – w charakterze korepetytora solistów – z Operą Śląską w Bytomiu. Brała udział w wielu konkursach wokalnych, gdzie zdobywała nagrody za najlepszy akompaniament. W 2003 r. przyjęła zaproszenie do udziału w I Ogólnopolskim Konkursie Młodych Sopranów im. Krystyny Jamroz w Busku Zdroju w charakterze akompaniatora konkursu. Od 2000 r. jest oficjalnym akompaniatorem Międzynarodowego Konkursu Wokalistyki Operowej im. Adama Didura, organizowanym w Operze Śląskiej w Bytomiu. Prowadzi aktywną działalność koncertową w kraju i za granicą. Jest członkinią Ukraińskiego Stowarzyszenia Pianistów-Laureatów Międzynarodowych Konkursów.

Sofia Marchenko
Korepetytor/Pianista
Roman Marchenko
Korepetytor/Pianista
Michał Goławski
Korepetytor/Pianista

Pianista, śpiewak operowy, korepetytor wokalny. Absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, w klasie fortepianu prof. Andrzeja Jasińskiego. 

Laureat krajowych oraz zagranicznych konkursów pianistycznych. Stypendysta Ministra Kultury i Sztuki oraz Prezydenta Miasta Katowice. Uczestniczył w kursach pianistycznych tak znakomitych osobistości jak: Krystian Zimerman, Zbigniew Raubo, Józef Stompel, Joseph Bannovetz, Aleksei Orlovetzky czy Lee Kum Sing.

W katowickiej uczelni studiował również śpiew solowy, gdzie kształcił się pod kierunkiem prof. Jana Ballarina oraz dr. Adama Szerszenia. Od kilkunastu lat pracuje ze śpiewakami jako korepetytor wokalny. W sezonie artystycznym 2015/2016 był uczestnikiem Programu Kształcenia Młodych Talentów w Akademii Operowej przy Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, gdzie uczył się u wybitnego pianisty, coacha wokalnego – Eytana Pessena.

W latach 2016-2021 pracował jako pianista-korepetytor w operze we Frankfurcie nad Menem, poznając w tym czasie międzynarodowy świat operowy. Zarówno jako pianista – korepetytor, jak i śpiewak brał udział w licznych kursach wokalnych, prowadzonych przez znakomitych śpiewaków światowych scen operowych oraz pedagogów takich jak: Izabella Kłosińska, Helena Łazarska, Marek Rzepka, Kaludi Kaludov, Jerzy Marchwiński, Ewa Podleś, Vladimir Kuzmenko, Wiesław Ochman, Piotr Beczała, Mariusz Kwiecień, Edith Wiens, Eva Blahová, Felice Venanzoni, Takeshi Moriuchi, Hedwig Fassbender, Brigitte Fassbaender, Helmut Deutsch, Eytan Pessen, Matthias Rexroth czy Neil Shicoff. Towarzyszył śpiewakom podczas wielu konkursów wokalnych, niejednokrotnie otrzymując nagrodę najlepszego pianisty konkursu.

Joanna Steczek
Korepetytorka solistów | współpraca
Orkiestra
Orkiestra Opery Śląskiej

Skrzypce I
Agata Guzy (koncertmistrz), Michał Kowalczyk (koncertmistrz), Dobrochna Bagniewska, Barbara Pietrzak, Wiktoria Głowińska-Röhrig, Paulina Tarnawska, Anna Śliwczyńska, Agnieszka Salik

Skrzypce II

Jadwiga Bryja (lider sekcji), Aleksandra Kasperek, Iwona Mocała, Roksana Myślińska, Grażyna Kwiatkowska

Altówki
Łukasz Unger (lider sekcji), Barbara Księżyk (zastępca lidera sekcji), Borys Urbanowicz (zastępca lidera sekcji), Katarzyna Filo, Barbara Kostka, Eryka Pszczółka-Michałowska

Wiolonczele
Adam Markwica (koncertmistrz, I głos), Nikol Latocha (koncertmistrz), Agnieszka Bator-Skowrońska, Dominika Bojanowska, Monika Butryn, Mateusz Mańka, Monika Poliszak

Kontrabasy
Paulina Derewiecka, Jan Meinusch (I głos), Zofia Juchniewicz 

Harfa
Laura Jurčovà, Yaroslava Nekliaieva 

Flety
Małgorzata Bugiel (I głos), Daniela Borowska, Marta Gaweł-Nowak, Marta Niebylska

Oboje
Barbara Kamińska (I głos), Klaudiusz Sowa, Sebastian Wizner (I głos), Emil Trepka

Klarnety
Marian Bugdoł (I głos), Dariusz Jursza (I głos), Katarzyna Oźlańska, Przemysław Juchniewicz

Fagoty
Cezary Kowalski (I głos), Julia Ilczuk (I głos), Karol Goryl (I głos), Jan Ślusarczyk

Waltornie
Igor Czaban (I głos), Alina Pietrzak, Jadwiga Surtel (I głos), Jarosław Nowak (I głos), Małgorzata Kaszuba, Kamil Wieczorek, Łukasz Ogaza, Marek Kuc

Trąbki
Jacek Król (I głos), Łukasz Mruczek, Kornel Wieczorek, Mateusz Kisielnicki

Puzony
Roman Chrząścik (I głos), Dawid Guzy (I głos), Piotr Sotniczuk, Robert Waloszczyk, Krzysztof Kowalczyk

Tuba
Marcin Wojaczek (współpraca)

Perkusja
Aleksander Kulawik (I głos), Mateusz Misiak, Aleksander Juraszczyk, Krzysztof Więcaszek, Łucja Zahorska

Fortepian
Larisa Czaban

Inspektorzy orkiestry
Dobrochna Bagniewska, Adam Markwica 

 

Orkiestra Opery Śląskiej powstała wraz inauguracją działalności Opery Śląskiej w Bytomiu, 14 czerwca 1945 roku i jest nieodłącznym elementem jej historii. Od ponad 75 lat, wraz z pozostałymi zespołami artystycznymi współtworzy przedstawienia operowe, operetkowe, musicalowe, baletowe oraz koncerty. Jako samodzielny zespół występuje również podczas koncertów symfonicznych oraz kameralnych. Zapewnia oprawę muzyczną podczas Międzynarodowych Konkursów Wokalistyki Operowej im. Adama Didura, towarzysząc uczestnikom podczas występów.

Muzycy Orkiestry uczestniczyli w nagraniach płyt studyjnych oraz koncertowych takich jak „Nabucco” (która zdobyła status platynowej płyty), „Carmina Burana”, „Hity Operowo-Operetkowe” (status złotej płyty) oraz „Dżem w Operze”. Orkiestra koncertowała podczas licznych tournée i festiwali w Polsce i na całym świecie m.in. w krajach Europy Zachodniej, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.

Na przestrzeni lat Orkiestrę Opery Śląskiej prowadzili wybitni dyrygenci, wśród których byli m.in. Włodzimierz Ormicki, Napoleon Siess, Tadeusz Serafin, Karol Stryja, Jerzy Salwarowski, Tadeusz Strugała, Tadeusz Kozłowski,  Andrzej Knap, Stephen Ellery, Warcisław Kunc. Obecnie kierownikiem muzycznym jest maestro Franck Chastrusse Colombier. Zespół Orkiestry tworzą profesjonalni muzycy, dbający o najwyższy poziom artystyczny i techniczny przekazu sztuki operowej, podczas każdego występu. W 2022 roku Orkiestra wraz z pozostałymi zespołami Opery Śląskiej wystąpiła na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

Artyści Orkiestry, poza działalnością muzyczną, prowadzą także zajęcia edukacyjne pt. „Spotkanie z orkiestrą”, podczas których dzieci i młodzież poznają tajniki ich pracy. Stworzyli też cykl lekcji orkiestrowych online w ramach projektu „Tajemnice opery”. 

Balet
Balet Opery Śląskiej

Soliści
Michalina Drozdowska, Douglas De Oliveira Ferreira, Alberto Pecetto, Maciej Pletnia, Mitsuki Noda, Kurara Ushizaka

Koryfeje
Ewa Czampiel-Matura, Anna Kmiecik-Sokalla, Sylwia Kubacka-Werner, Monika Niedźwiecka, Thais Henrique Rocha, Karol Pluszczewicz, Karl Picuira

Zespół baletu
Julia Bielska, Ellen Bremer-Skwarek, Irina Cyrul, Lara Ern, Oliwia Gajdzik, Alina Landgraf, Maja Liszczyk, Julia Malejka, Kinga Majewska, Magdalena Matejko, Elen Picuira, Daria Nasedkyna, Wiktor Perdek, Giulia Roberto, Małgorzata Timofiejew, Giovanni Bruscino, Rhaphael Molenaar, Francesco Tosto 

Współpraca
Uczniowie Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Ludomira Różyckiego w Bytomiu

Asystent choreografa

Anna Kmiecik-Sokalla

Inspektor baletu
Ewa Czampiel-Matura

Pedagodzy baletu
Kazimierz Cieśla, Joanna Kurkowska 

Akompaniator baletu
Natalia Myślewicz

 

Balet Opery Śląskiej powstał wraz z rozpoczęciem działalności Opery Śląskiej. Od ponad 75 lat, wraz z pozostałymi zespołami artystycznymi, współtworzy przedstawienia operowe, operetkowe, musicalowe, baletowe oraz koncerty. Podczas premiery „Halki” Stanisława Moniuszki 14 czerwca 1945 roku (oficjalna data powstania Opery Śląskiej) na afiszu znalazło się nazwisko baletmistrza Jana Fabiana. Był kierownikiem małej, prywatnej grupy baletowej, która wzięła udział w spektaklu.

Stały zespół baletowy w Bytomiu zorganizował Tadeusz Burke, przybyły do Katowic ze Lwowa 28 sierpnia 1945 roku. W osiadłym na Śląsku 6 października 1945 roku lwowskim zespole operowym znalazły się tancerki: Janina Lechówna, Danuta Piątek, Czesława Dolińska i Gabriela Górecka, a z Warszawy pozyskano Sabinę Szatkowską. Ta grupa artystów oraz związani już wcześniej z zespołem tancerze, w części z utworzonego w lutym 1945 roku Śląskiego Teatru Muzycznego, stanowili zalążek baletu Opery Śląskiej. Pod koniec 1946 roku kierownictwo objął pozyskany z Poznania wybitny baletmistrz, Stanisław Miszczyk. Obecny kierownik, Grzegorz Pajdzik, jest siedemnastym z kolei kierującym zespołem.

Zespół baletowy występował  na początku w spektaklach operowych Opery Śląskiej, a pierwsza baletowa premiera na deskach tego teatru odbyła się 10 kwietnia 1948 roku. Był to „Pan Twardowski” Ludomira Różyckiego w inscenizacji i choreografii Stanisława Miszczyka. Kierownictwo muzyczne objął Jerzy Sillich, a scenografię zrealizował Stanisław Jarocki. Zaprezentowano 75 przedstawień, a obejrzało je 51 tys. 675 widzów.  Żadna z 19 premier baletowych zaprezentowanych do 1950 roku
w polskich teatrach nie miała takiej liczby przedstawień.

Bytomska scena była też pierwszą po wojnie w polskim teatrze, gdzie choreografię w spektaklu baletowym zrealizował artysta zagraniczny. Była to polska prapremiera „Ochrydzkiej legendy” Stefana Hristica, 7 czerwca 1956 roku, a  wspomnianym choreografem był Maks Kirbos z Jugosławii. Kolejne lata przyniosły nowe tytuły baletowe, a bytomski teatr zyskał też wspaniałych tancerzy i realizatorów baletowych, wśród nich Barbara Bittnerówna, Olga Sawicka czy Henryk Konwiński. 

Zaliczany do  grona najbardziej znanych i cenionych tancerzy, choreografów i reżyserów, Henryk Konwiński był również kierownikiem Baletu Opery Śląskiej w latach 1974-1979. Jego artystyczna obecność na naszych scenach trwa już ponad pięćdziesiąt lat. Nadal aktywnie współpracuje z Operą Śląską.

Zespół Baletu Opery Śląskiej tworzy obecnie 31 osób, wśród nich są tancerze z zagranicy, m.in. Japonii, Brazylii, Włoch, Francji, Australii. Solistka Baletu Opery Śląskiej (w zespole od 2017 roku) Michalina Drozdowska, zdobyła tytuł najlepszej tancerki klasycznej w Polsce podczas XIII edycji Teatralnych Nagród Muzycznych im. J. Kiepury. W 2022 r. nominację do wspomnianej nagrody otrzymała kolejna tancerka Opery Śląskiej – Ai Okuno.

Tancerze Opery Śląskiej działają  aktywnie w sferze edukacyjnej. Stworzyli cykl „Alfabet baletowy” w ramach projektu „Tajemnice opery” oraz cykl zajęć łączących elementy tańca klasycznego, fitnessu i pilates - „Balletfit”. Projekty przygotowano w wersji online.

W 2021 roku spektakl baletowy „Sól ziemi czarnej” w wykonaniu zespołu baletowego Opery Śląskiej, w choreografii i reżyserii Artura Żymełki zdobył Złotą Maskę w kategorii „Spektakl roku 2021”.

Chór
Chór Opery Śląskiej

Soprany
Agnieszka Daroszewska, Małgorzata Duda, Izabela Kalemba, Karolina Kasprzyk, Roksana Majchrowska, Magdalena Okońska, Marta Pagacz-Janik, Jolanta Smolik, Małgorzata Wierzbicka, Marta Wizner, Jolanta Wyszkowska

Alty
Grażyna Bonk, Kinga Czyż, Barbara Dobkowska, Olena Kovalska, Jolanta Mazoń, Renata Miś, Dominika Waloszczyk, Natalia Tepla, Joanna Trefon, Teresa Unger, Agnieszka Wieczorek, Natalia Wieczorek

Tenory
Michał Bagniewski, Zbigniew Biliński, Janusz Bolewski, Dariusz Nurzyński, Mateusz Kołakowski, Dariusz Kudełko, Wojciech Przemyk, Piotr Strzodka, Janusz Wenz, Michał Zawierucha

Basy
Paweł Brol, Witold Dewor, Sebastian Janda, Adam Janik, Juliusz Krzysteczko, Marek Lisaj, Wojciech Paczyński, Grigory Shostak, Tomasz Theil

Inspektorzy chóru
Grażyna Bonk, Janusz Bolewski

Korepetytor chóru
Jolanta Smolik

 

Chór Opery Śląskiej powstał na bazie 24-osobowego chóru pod kierownictwem Elżbiety Jefimcewej, pracującego w Śląskim Teatrze Muzycznym. Artyści wystąpili w operze „Halka” Stanisława Moniuszki 14 czerwca 1945 roku (rozpoczęcie działalności Opery Śląskiej). Trzy miesiące później zaprezentowana została „Tosca”, a funkcji etatowego chórmistrza podjął się  Zbigniew Lipczyński, włączając do chóru pierwszych artystów, którzy dotarli na Śląsk z zespołem Polskiego Teatru Dramatycznego ze Lwowa, w tym Alfreda Wenza i Maria Wenzową. Po premierze „Tosci” chór opery wzmacnia Towarzystwo Śpiewacze „Echo”. Wraz z pozostałymi zespołami artystycznymi współtworzy przedstawienia operowe, operetkowe, musicalowe, baletowe oraz koncerty. Artyści chóru uczestniczyli w nagraniach płyt studyjnych oraz koncertowych takich jak „Nabucco” (która zdobyła status platynowej płyty), „Carmina Burana”, „Hity Operowo-Operetkowe” (status złotej płyty) oraz „Dżem w Operze”. Brał udział podczas licznych tournée i festiwali w Polsce i na całym świecie m.in. w krajach Europy Zachodniej, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Na przestrzeni lat chórem Opery Śląskiej kierowali wybitni chórmistrze. Obecnie kierownikiem jest profesor Krystyna Krzyżanowska-Łoboda. 

W listopadzie 2018 roku chór Opery Śląskiej w Bytomiu, jako jedyny zespół artystyczny z Polski, wziął udział w międzynarodowych obchodach 100-lecia zakończenia I wojny światowej w Paryżu. Zespół został zaproszony przez Cité de la musique Philharmonie de Paris do współpracy w wyjątkowym na skalę światową projekcie artystycznym - spektaklu muzycznym Nicholasa Lensa „Shell shock, a requiem of war”, w choreografii i inscenizacji Sidi Larbi Cherkaoui. Zaprezentowany został 10 i 11 listopada. Chór Opery Śląskiej aktywnie działa także online. W kwietniu 2020 roku zaprezentował nagranie modlitwy z opery „Halka” Stanisława Moniuszki. Wspólnie z innymi zespołami artystycznymi Opery Śląskiej przygotował także wirtualnego mazura i Koncert w hołdzie Janowi Pawłowi II (maj 2020) oraz Galowy Koncert Online. Razem w każdym wymiarze (czerwiec 2020) z okazji jubileuszu 75-lecia Opery Śląskiej. W 2022 roku wystąpił na Saaremaa Opera Festiwal w Estonii.

estimating or possibly as soon as the heart and soul belonging to the circumstances is known as a include from swiss rolex submariner 116659 mens rolex calibre 2836 2813 automatic.merely rolex https://www.parmigianireplica.com/ takes possession of the design of leaping over time and space.