Z głębokim żalem żegnamy Barbarę Ptak – wybitną kostiumolożkę i scenografkę, urodzoną w 1930 roku w Chorzowie, artystkę o niezwykłej wyobraźni i wrażliwości, przez wiele lat związaną ze śląskimi teatrami i Operą Śląską w Bytomiu.
Była jedną z największych osobowości polskiej sceny artystycznej. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i Warszawie, przez całe życie łączyła pasję, wyobraźnię i niezwykłą wrażliwość na piękno. W swojej bogatej karierze stworzyła oprawę plastyczną do ponad dwustu realizacji teatralnych, operowych, musicalowych i filmowych, w tym do najważniejszych dzieł polskiej kinematografii.
Jej kostiumy można podziwiać w takich klasycznych obrazach, jak „Faraon”, „Ziemia obiecana”, „Noce i dnie”, „Nóż w wodzie” czy „Sanatorium pod Klepsydrą”. Współpracowała z najwybitniejszymi reżyserami: Jerzym Kawalerowiczem, Andrzejem Wajdą, Tadeuszem Konwickim i Romanem Polańskim. Aż cztery filmy, do których zaprojektowała kostiumy, otrzymały nominacje do Oscara – co stanowi wymowny dowód światowego uznania dla jej talentu, artystycznego kunsztu i wyjątkowej wrażliwości.
Barbara Ptak była również cenionym pedagogiem – prowadziła zajęcia na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, dzieląc się wiedzą i doświadczeniem z młodymi twórcami. Współpracowała z Teatrem Telewizji, tworząc oprawę plastyczną wielu produkcji, które na trwałe zapisały się w historii polskiej telewizji.
Za swoje osiągnięcia otrzymała liczne wyróżnienia i odznaczenia, m.in. Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, nagrody Ministra Kultury i Sztuki, Złote Maski Województwa Śląskiego oraz Nagrodę Prezydenta Katowic.
Barbara Ptak była związana ze śląskimi teatrami, w tym również z Operą Śląską w Bytomiu, gdzie stworzyła wiele wyjątkowych scenografii i kostiumów współtworzących niepowtarzalny charakter tej sceny. Jej prace zachwycały rozmachem, precyzją i umiejętnością wydobycia z muzyki jej wizualnego piękna. Dzięki niej spektakle Opery Śląskiej zyskiwały głębię, styl i plastyczną spójność, a widzowie – niezapomniane wrażenia estetyczne.
Wśród realizacji, które współtworzyła, znalazły się m.in.: „Arabella” R. Straussa (1969), „Laurencja” A. Krejna (1971), „Traviata” G. Verdiego (1978), „Straszny dwór” S. Moniuszki (1979), „Giselle” A. Ch. Adama (1988), „Księżniczka czardasza” I. Kálmána (1989), „Byczek Fernando” J. Miliana (1990), „Muzeum Histeryczne Madame Eurozy” P. Schmidtke (2005).
Współpraca Barbary Ptak z Operą Śląską była nie tylko artystycznym spotkaniem, ale także świadectwem jej miłości do sceny i muzyki. Jej wizja plastyczna wzbogacała repertuar, a jej nazwisko na trwałe wpisało się w historię naszej instytucji.
Odeszła artystka niezwykle zasłużona dla polskiej kultury. Pozostawiła po sobie imponujący dorobek, który na zawsze wpisał się w historię polskiej kultury – zarówno filmowej, jak i teatralnej. Jej dzieła pozostają świadectwem niezwykłego talentu, pracowitości i miłości do sztuki.
Łączymy się w bólu i żałobie z Rodziną oraz Bliskimi Zmarłej, składając wyrazy szczerego współczucia i głębokiego żalu.
Dyrektor i Zespoły Artystyczne Opery Śląskiej w Bytomiu
