Opera Online

Flis

Stanisław Moniuszko
Premiera: 14 czerwca 2019

kierownictwo muzyczne: Adam Mokrus
reżyseria: Michał Znaniecki
choreografia: Inga Pilchowska
scenografia: Luigi Scoglio
kostiumy: Małgorzata Słoniowska
światła: Dariusz Albrycht
kierownik chóru: Krystyna Krzyżanowska-Łoboda
asystent choreografa / kierownik baletu: Grzegorz Pajdzik
asystentka scenografa: Dagmara Walkowicz-Goleśny
asystentka reżysera: Anna Zwiefka
inspicjent: Krystyna Siedlik
korepetytorzy solistów: Larisa Czaban, Michał Kryworuczko

 

OBSADA:

Franek - Maciej KOMANDERA, Hubert STOLARSKI

Jakub - Sebastian MARSZAŁOWICZ

Zosia - Bożena BUJNICKA, Iga CABAN

Antoni - Zbigniew WUNSCH

Szóstak - Bogdan KUROWSKI

Feliks - Michał BAGNIEWSKI

 

Stanisław Moniuszko - Dariusz NIEBUDEK

Barbara, inspicjent - Anna KOŃCZAL

Renata, "wszystka" - Maria BAŁADŻANOW

Kris, charakteryzator - Mirosław RIEDEL

Pani Aniela, garderobiana - Wioletta BIAŁK

 

oraz Chór, Balet i Orkiestra Opery Śląskiej

 

 

 

Inscenizacja plenerowa opery Stanisława Moniuszko połączona z projektami "App Flis" i "Zaflis" tworzy część Tryptyku. Scenariusz zakłada prolog, który będzie interakcją Moniuszki i aktorów z widownią dzieci, jako wprowadzenie do głównej części spektaklu. Widowisko opowiada historię Zosi, zakochanego w niej Flisaka Franka oraz przybyłego na wieś ze stolicy- fryzjera Jakuba. Libretto w zaskakujący sposób splata ze sobą losy tej trójki bohaterów, odkrywając jednocześnie rodzinną tajemnicę...

Libretto: Stanisław Bogusławski

Minęła gwałtowna letnia burza (przedstawiona w uwerturze) i lud zebrany nad brzegiem Wisły zanosi do niebios dziękczynną modlitwę, ciesząc się, że groźny żywioł nie przyniósł żadnych poważniejszych szkód. Zosia niepokoi się bardzo o los swego ukochanego, flisaka Franka, który o tej właśnie porze płynąc galarami, mógł być narażony na wielkie niebezpieczeństwo (dumka „Ach! tyś może wśród tej burzy”). Stary żołnierz, Szostak, uspokaja Zosię dobrą nowiną: Franek zdrów i cały powraca z galarami spod Sandomierza i niebawem już tu przybędzie. Lecz na drodze miłości dwojga młodych wyrasta poważna przeszkoda, bo oto okazuje się, że Antoni przyrzekł rękę swej córki warszawskiemu fryzjerowi, Jakubowi. Daremnie stara się Szostak odwieść Jakuba od zamiaru poślubienia Zosi — lekkomyślny i wesoły, ale zarazem dość zarozumiały fryzjerczyk, przekonany o swojej wyższości nad prostym flisakiem, ani myśli ustąpić z placu (arietta „Jestem fryzjer”). Daremnie też Franek, który właśnie powrócił, błaga wraz z Zosią starego Antoniego o zmianę unieszczęśliwiającej ich oboje decyzji. Zrozpaczony, postanawia odjechać ze wsi na zawsze — oświadcza, że będzie się starał odszukać swego zaginionego brata Jakuba, który teraz jeden tylko pozostał mu na świecie. Zaintrygowany fryzjer zaczyna wypytywać Franka o rodzinne sprawy, i okazuje się, że to właśnie on jest owym zaginionym bratem młodego flisaka. Oczywiście teraz, szczęśliwy z tak niespodziewanego odkrycia, Jakub chętnie rezygnuje ze swych praw do ręki Zosi.

Streszczenie libretta za: Józef Kański: Przewodnik operowy. Wyd. XI. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2014, s. 363-364

 
Wstecz