Meduza

Meduza Ludomira Różyckiego, to dzieło które powstało w latach 1908-1911, ale mimo ogromnych starań, nie przetrwało do czasów współczesnych. Po II wojnie światowej Różycki podjął się żmudnej rekonstrukcji opery. Za podstawę odbudowy opery posłużył szczęśliwie zachowany wyciąg fortepianowy, wydany przed wojną w Berlinie. Obecnie rękopis Meduzy znajduje się w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego. 

W 2023 roku, w 70. rocznicę śmierci kompozytora, Opera Śląska postanowiła wydać dzieło Różyckiego drukiem, co stanowi hołd dla twórczości kompozytora oraz wkładu, jaki wniósł w polską muzykę operową. Partyturę przepisał Maciej Tomasiewicz, który objął także kierownictwo muzyczne nad premierą. 

Rekonstrukcja była szczególnie trudna z uwagi na zniszczenie partytury i głosów orkiestrowych podczas powstania warszawskiego. Za podstawę do odbudowy opery posłużył szczęśliwie zachowany wyciąg fortepianowy, wydany przed wojną w Berlinie.

Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Wydarzenia artystyczne dla dzieci i młodzieży”.